Obowiązek informacyjny wobec pracownika o długości przechowywania dokumentacji pracowniczej

Pracownicy zatrudnieni od 1 stycznia 2019 r. i zwolnieni po tej dacie powinni otrzymać od pracodawcy informacje o okresie przechowywania dokumentacji pracowniczej, terminie jej odbioru i zniszczenia. Co z pracownikami zatrudnionymi wcześniej, dla których pracodawca jest zobligowany przechowywać dokumentację pracowniczą przez 50 lat?

Ustawą z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją (Dz.U., poz. 357) na pracodawcę został nałożony obowiązek wydawania pracownikowi, z którym rozwiązano stosunek pracy, informacji o długości przechowywania jego dokumentacji pracowniczej. Sposób realizacji wskazanego obowiązku budzi jednak spore wątpliwości.

Obowiązek informacyjny

Od 1 stycznia 2019 r. obowiązuje krótszy okres przechowywania dokumentacji pracowniczej. Obecnie pracodawca jest obowiązany m.in. przechowywać dokumentacje pracowniczą przez okres zatrudnienia. Dodatkowo także przez 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek pracy uległ rozwiązaniu lub wygasł. Chyba że odrębne przepisy przewidują dłuższy okres przechowywania dokumentacji pracowniczej. W związku z powyższym na pracodawcy ciążą trzy rodzaje obowiązków informacyjnych dotyczących wskazanego przechowywania dokumentacji pracowniczej.

Informacja w związku z ustaniem stosunku pracy lub jego wygaśnięciem

Stosownie do art. 94⁶ Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, w przypadku rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracodawca wraz ...