Czy metodologia Human & Organizational Performance (HOP) pomaga w kształtowaniu kultury bezpieczeństwa?

Trójkąt hierarchii poziomów kontroli zagrożeń

Przykładem takiego dobrze znanego schematu jest trójkąt hierarchii poziomów kontroli zagrożeń autorstwa NIOSH, czyli The National Institute for Occupational Safety and Health, amerykańskiego odpowiednika PIP, który pokazuje, jak mało skuteczne jest budowanie bezpieczeństwa opartego tylko na czynniku ludzkim. Środki ochrony indywidualnej mogą jedynie zminimalizować skutki wypadku, ale nie zapobiegają wypadkom. Są najmniej skuteczne pod względem prewencji. Usunięcie zagrożenia jest kluczem do bezpieczeństwa.

Polski Kodeks pracy także mówi o podobnych kwestiach. Najpierw osłony i środki ochrony zbiorowej, a później ochrony indywidualne.

Schemat anatomii wypadku

Świetną ilustracją kontekstu, o którym pisze Todd, a który ma wpływ na bezpieczeństwo (oraz wiele czynników, które muszą być uwzględnione, gdy chcemy wdrożyć prewencję), jest schemat anatomii wypadku. Schemat ten został stworzony przez amerykański Departament Energii w 2009 roku (U.S. Department of Energy, 2009). W odświeżonej przeze mnie szacie graficznej, z zastosowaniem mnemotechnik i wizualizacji znajduje się na rys. 2.

O wadze nauki i usprawniania przekonujemy się na co dzień, omawiając z pracownikami alerty bezpieczeństwa, zachęcając do zgłaszania zdarzeń potencjalnie wypadkowych (ang. near miss) oraz tworząc coraz to ciekawsze momenty dla bezpieczeństwa (ang. safety moments). Najłatwiej zaobserwować błąd człowieka, ale za tym stoi cała historia i funkcjonowanie organizacji w wielu wymiarach.

<...