Zasady udzielania pierwszej pomocy

Zasady udzielania pierwszej pomocy – uciśnięcia klatki piersiowej

Rozpocznij uciśnięcia klatki piersiowej poszkodowanego, zgodnie z poniższym opisem:

• uklęknij obok poszkodowanego,
• ułóż nadgarstek jednej ręki na środku jego klatki piersiowej (dolna połowa mostka poszkodowanego),
• ułóż nadgarstek drugiej dłoni na grzbiecie dłoni leżącej na klatce piersiowej poszkodowanego,
• spleć palce obu dłoni i upewnij się, że nacisk nie będzie kierowany na żebra poszkodowanego. Utrzymuj ramiona wyprostowane. Nie uciskaj górnej części brzucha ani dolnego końca mostka,
• ustaw się pionowo nad klatką piersiową poszkodowanego i uciskaj mostek na głębokość nie mniejszą niż 5 cm (ale nie przekraczaj 6 cm),
• po każdym uciśnięciu zwolnij nacisk na klatkę piersiową, nie odrywając rąk od mostka. Powtarzaj uciśnięcia z częstotliwością 100/min (ale nie przekraczając 120/min),
• czas uciśnięcia i czas zwalniania ucisku na mostek powinny być równe.

Uciśnięcia klatki piersiowej połączone z oddechami ratowniczymi

Połącz uciśnięcia klatki piersiowej z oddechami ratowniczymi:

• po wykonaniu 30 uciśnięć klatki piersiowej ponownie udrożnij drogi oddechowe poszkodowanego, odchylając jego głowę i unosząc żuchwę,
• zaciśnij skrzydełka nosa poszkodowanego, używając palca wskazującego i kciuka dłoni umieszczonej na jego czole,
• pozostaw usta poszkodowanego lekko otwarte, jednocześnie utrzymując uniesienie żuchwy,
• weź normalny wdech i obejmij szczelnie usta poszkodowanego swoimi ustami, upewniając się, że nie ma przepływu powietrza,
• wdmuchuj powietrze do ust poszkodowanego jednostajnie przez około 1 sekundę, jak przy normalnym oddychaniu, obserwując jednocześnie, czy klatka piersiowa się unosi – jest to skuteczny oddech ratowniczy,
• utrzymując odgięcie głowy i uniesienie żuchwy, odsuń swoje usta od ust poszkodowanego i obserwuj, czy podczas wydechu opada jego klatka piersiowa,
• jeszcze raz nabierz powietrza i wdmuchuj je do ust poszkodowanego, dążąc do wykonania dwóch skutecznych oddechów ratowniczych. Dwa oddechy ratownicze nie powinny w sumie trwać dłużej niż 5 sekund. Następnie bez opóźnienia ułóż ponownie dłonie w prawidłowej pozycji na mostku poszkodowanego i wykonaj kolejnych 30 uciśnięć klatki piersiowej,
• kontynuuj uciśnięcia klatki piersiowej i oddechy ratownicze w stosunku 30:2,
• przerwij swoje działania w celu sprawdzenia stanu poszkodowanego tylko wtedy, gdy zaczyna reagować: poruszy się, otworzy oczy lub zacznie prawidłowo oddychać. W przeciwnym razie nie należy przerywać resuscytacji.

Wentylacja zastępcza

W przypadku niemożności wprowadzenia powietrza w płuca poszkodowanego należy podjąć maksymalnie do dwóch prób wykonania sztucznego oddechu, korygując w międzyczasie udrożnienie dróg oddechowych. Jeżeli nawet wystąpią dwie nieudane próby wykonania wentylacji zastępczej, to i tak przystępujemy do dalszych czynności polegających na uciśnięciach klatki piersiowej. Miejscem ucisku,
jak już wspomniano, jest środek mostka lub też punkt wyznaczony wzrokowo, łączący linię międzysutkową. Trzeba jeszcze raz podkreślić, że w czasie ucisków należy zwracać szczególną uwagę na ułożenie rąk w stosunku do klatki piersiowej. Powinny one tworzyć kąt prosty, tak aby siła ucisku była dokładnie przenoszona na środek klatki piersiowej.

Pamiętaj o swoim bezpieczeństwie i gdy to możliwe, stosuj w trakcie resuscytacji rękawiczki jednorazowego użytku i maseczkę do sztucznego oddychania.

Dodatkowe wytyczne dotyczące RKO (resuscytacji krążeniowo-oddechowej)

RKO z wyłącznym uciskaniem klatki piersiowej może być zastosowana, uwzględniając poniższe:

• jeżeli ratownik nie posiada przeszkolenia lub nie chce wykonywać oddechów ratowniczych,
• powinna ona być wykonywana bez przerw, z częstotliwością 100/min (ale nie przekraczając 120/min),
• jeżeli na miejscu jest więcej niż jeden ratownik, ratownicy powinni zmieniać się podczas prowadzenia RKO co 2 minuty, aby zapobiec zmęczeniu.

Galeria