Wykorzystanie nowoczesnej techniki w procesie spawania. Tradycyjne stanowisko kontra stanowisko spawania laserowego

Nowoczesne spawanie w przemyśle

Spawanie laserowe należy do najnowocześniejszych metod spawania, swymi cechami konkuruje z procesami spawania elektronowego. Jest to proces spawania o bardzo dużej efektywności i łączenia najrozmaitszych kształtów we wszystkich pozycjach spawania. Podnosi przez to wydajność procesów produkcyjnych. Sam proces spawania laserowego polega na stapianiu obszaru styku łączonych przedmiotów ciepłem, otrzymanym w wyniku doprowadzenia do tego obszaru skoncentrowanej wiązki światła koherentnego o bardzo dużej gęstości mocy. Spawanie laserowe może odbywać się z dodatkiem lub bez dodatku spoiwa, w jednym przejściu lub wielowarstwowo. Spawanie laserowe pozwala łączyć przy porównywalnej lub wyższej jakości wszystkie metale, które łączone są za pomocą spawania elektronowego. Do spawania laserowego stosuje się gazy ochronne, takie jak: hel, argon, azot i dwutlenek węgla.

W trakcie spawania laserowego powstają szkodliwe pyły, a także gazy procesowe. Mogą one przenikać do krwi i wraz z nią dostawać się do poszczególnych organów. Z kolei niewidoczne gołym okiem promieniowanie laserowe może przy bezpośredniej ekspozycji trwale uszkodzić wzrok, a także skórę. Ze względu na wysoką gęstość mocy i związaną z tym wydajność obróbki największą grupę laserów stosowanych w przemyśle stanowią urządzenia klasy 4., stwarzające wysokie niebezpieczeństwo uszczerbku na zdrowiu w wyniku kontaktu z wiązką laserową. Najbardziej narażone na uszkodzenia są oczy. Zarówno ze względu na ich wrażliwość na promieniowanie, jak i właściwości wiązki laserowej. Wiązka w zakresie podczerwieni i nadfioletu jest całkowicie niewidoczna dla oka, a tym samym kontakt z nią nie stymuluje reakcji obronnej (zamknięcia powieki). Stopień uszkodzenia oka zależy od natężenia promieniowania, jak również miejsca jego padania.