Pył jako zagrożenie pożarem i wybuchem

Wyznaczanie minimalnej temperatury zapłonu obłoku pyłu

Badanie, którego celem jest wyznaczenie minimalnej temperatury zapłonu obłoku pyłu, zostało opisane jako metoda B w normie PN-EN 50281-2-1:2002 [7]. Badanie to przeprowadza się, by umożliwić dobór urządzeń elektrycznych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach, gdzie mogą występować pyły palne (urządzenia przemysłowe o gorących ściankach, do których może dostać się pył). Mieszaninę powietrzno-pyłową wprowadza się do pieca w celu oceny zdolności do zapłonu w kontakcie z rozgrzaną rurą ceramiczną (fot. 2).

Na panelu regulatora stanowiska badawczego ustawia się temperaturę pieca na wartość 500°C. Następnie należy odważyć odpowiednią ilość pyłu, wsypać go do zadajnika pyłu, a także ustalić ciśnienie powietrza wdmuchującego pył do pieca. Wdmuchnięcie pyłu powinno nastąpić pod niskim ciśnieniem (10 kPa powyżej ciśnienia atmosferycznego). Po otwarciu przewodu powietrznego dzięki zaworowi elektromagnetycznemu następuje wdmuchnięcie pyłu do pieca. Mieszanina pyłowo-powietrzna przepływa przez rurę w piecu. Kiedy temperatura pieca osiągnie temperaturę zapłonu pyłu lub ją przewyższy, dojdzie do zapłonu. Gdy zapłon nie wystąpił, badanie należy powtórzyć. W tym celu bierze się nową próbkę pyłu, a temperaturę zwiększa skokowo o 50 K, aż do osiągnięcia temperatury pieca 1000°C lub zapłonu. W zależności od tego, co wystąpi jako pierwsze. Natomiast w przypadku gdy zapłon wystąpił, zmienia się ilość pyłu oraz ciśnienie, aż do uzyskania najbardziej intensywnego zapłonu (stężenie stechiometryczne).

Zapłon

Stwierdzenie obecności zapłonu dokonuje się wzrokowo. W poznaniu wyrzutu płomienia [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas