Ochrona radiologiczna współcześnie. Ochrona pracowników medycznych i pacjentów
Wykorzystanie promieniowania w celach medycznych
W Polsce podstawową ustawą jest Prawo atomowe. Rozdział 3 tej ustawy jest w całości poświęcony wykorzystaniu promieniowania jonizującego w celach medycznych i zasadom ochrony radiologicznej. Ponadto w ustawie tej:
- zdefiniowano obowiązki jednostek organizacyjnych prowadzących działalność związaną z wykorzystaniem energii atomowej dla potrzeb społeczno-gospodarczych kraju,
- został wprowadzony obowiązek uzyskiwania zezwolenia na wykonywanie działalności związanej z wykorzystaniem promieniowania jonizującego (wydawanego przez Prezesa Państwowej Agencji Atomistyki, a w odniesieniu do aparatów rentgenowskich medycznych o energii promieniowania do 300 keV przez państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego),
- została wprowadzona zasada, że za stan ochrony radiologicznej odpowiada kierownik jednostki wykorzystującej źródła promieniowania jonizującego.
Pozostałe regulacje dotyczące zastosowania promieniowania X w medycynie są rozproszone w wielu aktach prawnych, jak np.
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 11 stycznia 2023 r. w sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowania jonizującego dla wszystkich rodzajów ekspozycji medycznej (Dz.U. z 2023 r., poz. 195),
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 14 października 2021 r. w sprawie nadawania uprawnień inspektora ochrony radiologicznej sprawującego wewnętrzny nadzór nad przestrzeganiem wymagań ochrony radiologicznej w jednostkach ochrony zdrowia (Dz.U. z 2021 r., poz. 1908),
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 marca 2020 r. w sprawie szkoleń w dziedzinie ochrony radiologicznej pacjenta (Dz.U. z 2022 r., poz. 851).
Polskie przepisy są również dostosowane do wymagań określonych w unijnej dyrektywie 97/43/ EURATOM, która dotyczy zastosowań medycznych.
Zasady stosowania promieniowania jonizującego w diagnostyce i leczeniu
Jeżeli przyjrzymy się tendencjom z ostatnich lat, to należy zauważyć, że pracownie typu diagnostycznego ustępują miejsca pracowniom specjalistycznym, w których wykonuje się rozległe zabiegi wewnątrznaczyniowe oraz zabiegi hybrydowe łączące zabiegi radiologii interwencyjnej z otwartymi zabiegami chirurgicznymi.
Powstały również specjalistyczne pracownie radiologii w zakresie zabiegów neuroradiologicznych, kardiologicznych i pediatrycznych, które niekiedy łączą podwójne i potrójne funkcje.
Placówki medyczne stanęły przed nowymi wyzwaniami. Dotyczą one:
- konfiguracji odpowiedniego sprzętu radiologicznego, anestezjologicznego,
- wdrożenia kompleksowych metod szkolenia personelu w dziedzinie ochrony radiologicznej pacjentów i personelu medycznego,
- opracowania zasad pracy opartych na obowiązujących aktach prawnych.
System Zarządzania Jakością
Z kolei pracownie rentgenowskie powinny mieć wdrożony System Zarządzania Jakością, w skład którego wejdą testy:
- akceptacyjne, które mają na celu sprawdzenie parametrów technicznych nowo zainstalowanej aparatury radiologicznej. Koszt testów pokrywa najczęściej producent aparatu rentgenowskiego,
- podstawowe z udziałem zatrudnionych w pracowni osób, które będą prowadzone przez odpowiednio przeszkolonych pracowników pracowni radiologicznej lub firmę zewnętrzną,
- specjalistyczne, które polegają na ocenie parametrów technicznych aparatury.