K. Wielocha: Plan poprawy bezpieczeństwa po wypadku

Plan poprawy bezpieczeństwa po wypadku

Czemu zawracam Wam tym głowę? Ponieważ jednym z ponad tysiąca dokumentów, które były składane w sprawie przez pełnomocnika rodziny, był mój plan poprawy bezpieczeństwa po wypadku. Sporządziliśmy taki dokument, w którym wskazujemy działania prewencyjne, które można wdrożyć do firmy, aby zapobiegać kolejnym wypadkom. Pełnomocnik dowodziła w sądzie, że skoro mogłam zrobić więcej, skoro były rzeczy, które mogłam zrobić, a nie zrobiłam, to znaczy, że wypadek jest winą nadzoru. A przypominam, że to proces karny o nieumyślne spowodowanie śmierci. Kiedy zatem usłyszałam o praktyce nieobwiniania pracownika za wypadek – wszystko się we mnie wzburzyło. Złączyło się to z moimi traumatycznymi doświadczeniami. Nie mogłam tego zrozumieć, skąd taki pomysł, a wstydziłam się w takim gronie pytać o rzeczy dla wszystkich oczywiste. Trochę mi zajęło, zanim byłam zdolna spojrzeć na sprawę z szerszej, systemowej perspektywy, a nie tylko z punktu widzenia szefa firmy, którego nowoczesny behapowiec może wsadzić do więzienia swoimi wnioskami powypadkowymi.

Autodonos

Rzeczywiście, patrząc systemowo, z punktu widzenia poprawy bezpieczeństwa, jaki efekt przyniesie obwinianie pracownika? Człowiek zawsze jest w tym systemie najmniej przewidywalną jego częścią. Jednak po każdym zdarzeniu należy zadać sobie pytania: co można zrobić lepiej systemowo? Co jeszcze można zrobić dodatkowo na stanowisku pracy? Jak zabezpieczyć ludzi? Gdzie były wady czy luki w podejściu do bezpieczeństwa firmy. To pytania, na które, niezależnie od winy człowieka, należy odpowiadać zawsze. Teraz to zrozumiałam. Jednak moje doświadczenia nie zniknęły. Taki protokół, który zawierałby całą listę możliwych działań na rzecz poprawy bezpieczeństwa, byłby analizowany nie pod kątem przys...