Ograniczanie zawodowej ekspozycji na hałas metodami organizacyjnymi

Metody organizacyjne prowadzące do zmniejszania ekspozycji na hałas

Metody organizacyjne zmniejszające ekspozycję na hałas można podzielić na dwie grupy:

• Zmniejszające czas narażenia pracownika na ponadnormatywny hałas w środowisku pracy.
• Zmniejszające poziom hałasu docierającego bezpośrednio do uszu pracownika.

Przedstawiona kolejność nie jest przypadkowa. Ilustruje ona wagę oraz efektywność podejmowanych działań w celu zmniejszenia ryzyka związanego z narażeniem na hałas w środowisku pracy (rys. 3).

Metody organizacyjne zmniejszające czas narażenia na ponadnormatywny hałas

Skuteczność metod organizacyjnych zależy nie tylko od właściwego wyboru metody, ale również od zastosowanej strategii pomiarów hałasu na stanowiskach pracy. Strategie pomiarowe określone w normie PN EN-ISO 9612 przedstawione są na rys. 5.

Hałas na stanowisku pracy

Hałas na stanowisku pracy może mieć różnorodny charakter. Może być stacjonarny i wówczas do jego oceny wystarczy wykonać kilka pomiarów i uśredniony wynik odnieść do 8-godzinnego dnia pracy. Zwykle jednak jego parametry zmieniają się w czasie. Przykładowo gdy przebieg hałasu w czasie jest niestacjonarny lub gdy na danym stanowisku pracownik wykonuje dające się wyróżnić czynności (rys. 6). W takim przypadku wykonuje się pomiary dozymetryczne. Wyznaczona w taki sposób ekspozycja prawidłowo obrazuje narażenie pracownika. Lecz uzyskany wynik jest pojedynczą liczbą, która niesie niewiele informacji. Jeśli ma stanowić podstawę podjęcia działań w kierunku ograniczenia ekspozycji na hałas za pomocą działań orga...