Obciążenia zawodowe montażysty pracującego przy taśmie produkcyjnej

Pozycja ciała

Zgodnie z danymi zamieszczonymi w karcie oceny ryzyka zawodowego obciążenie układu mięśniowo-szkieletowego występuje na poziomie umiarkowanym. Ze względu na sposób wykonywania prac montażowych oraz transportowych (przenoszenie, dźwiganie, pchanie, ciągnięcie), a także wymuszoną pozycję ciała. Z bezpośredniej obserwacji sposobu wykonywania pracy wynika, że wszystkie czynności wykonywane są wyłącznie w pozycji stojącej i podczas chodzenia. Bez możliwości skorzystania ze znajdujących się w odległości kilku metrów od stanowiska krzeseł w celu chwilowego odpoczynku. Należy zatem uznać, że uciążliwość pracy wynikająca z konieczności utrzymywania stojącej (często wymuszonej) pozycji ciała przez cały czas zmiany roboczej występuje na poziomie co najmniej dużym. 

Ocena ryzyka rozwoju dolegliwości ze strony układu ruchu przy użyciu metody REBA

Na podstawie wideorejestracji kilku cykli montażu i analizy obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego stwierdzono, że obciążenia pracownika są bardzo zróżnicowane – wynik końcowy REBA przyjmuje wartości od 1 (ryzyko niewielkie) do 10 (ryzyko wysokie). Odsetek czasu wykonywania czynności związanych z ryzykiem niewielkim (REBA = 1) i małym (REBA = 2-3) wynosił średnio ok. 25% trwania jednego cyklu montażu, czynności związanych z ryzykiem średnim (REBA = 4-7) – ok. 60% 1 cyklu, a wysokim (REBA = 8-10) – ok. 15% cyklu. Ryzyko wysokie związane jest przede wszystkim z przyjmowaniem wyjątkowo niekorzystnych pozycji ciała (w szczególności z pochyleniem i skręceniem tułowia). Nie zawsze wymuszonych warunkami przestrzennymi stanowiska czy tempem pracy, a raczej nawykami pracownika. Uwaga ta dotyczy również sposobu wykonywania czynności związanych z ryzykiem średnim. Zastosowanie poprawnej pozycji ciała spowodowałoby w wiel...