Wpływ tańca na osoby w wieku produkcyjnym w aspekcie przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu oraz absencji zawodowej

Taniec lekarstwem na depresję

Innym aspektem, który należy poruszyć, a który jest ściśle związany z aktywnością zawodową, jest problem depresji. Depresja to problem zdrowia publicznego uważany za główną przyczynę niepełnosprawności na całym świecie. Ta choroba może prowadzić do ograniczonego funkcjonowania społecznego, fizycznego, zawodowego i osobistego. Taniec integruje elementy fizjologiczne, psychologiczne i socjologiczne, a także daje możliwość obcowania z muzyką. Rytmiczne ruchy taneczne wzmacniają umiejętności funkcjonalne, emocjonalne i behawioralne, które są przydatne dla osób wciąż aktywnych zawodowo, ale już cierpiących na różnego rodzaju przypadłości zdrowotne, w tym stres i depresję.

Istnieją psychologiczne dowody na to, że ruchy taneczne wywołują pozytywne zmiany, które ułatwiają wyrażanie siebie i komunikację. Taniec powoduje w szczególności złagodzenie uczucia strachu i izolacji, a tym samym sprzyja rozwojowi lepszej samooceny. Normalne starzenie się oznacza pogorszenie funkcji poznawczych, które może prowadzić do depresji, zależności funkcjonalnej, niskiej jakości życia i zmniejszonej aktywności fizycznej. Taniec ma duże zapotrzebowanie poznawcze ze względu na zapamiętywanie sekwencji wzorców ruchowych i uwagę wspartą celowymi zmianami ruchów. Wiadomo, że włączenie tańca do codziennej aktywności fizycznej może zapobiegać pogorszeniu funkcji poznawczych i umożliwia nawiązanie nowych relacji społecznych. Pomaga wyeliminować nieprzyjemne uczucie napięcia i lęku. Ważne jest, aby wziąć pod uwagę fakt, jak lęk i strach jako stany emocjonalne mogą wpływać na jakość pracy osób w wieku produkcyjnym, a także przeciwdziałać wypaleniu zawodowemu.

Taniec aktywuje obszary mózgu związane z percepcją, emocjami, funkcjami wykonawczymi, pamięcią i zdolnościami motoryczny...