Ergonomia prac biurowych

Wsporniki nadgarstków

Kolejnym elementem stanowiska komputerowego, któremu warto poświęcić chwilę uwagi w kontekście wpływu na uciążliwość pracy, jest stosowanie wsporników nadgarstków – bardzo często uznawanych za atrybut ergonomiczności stanowiska pracy z komputerem. Wsporniki te, występujące fizycznie jako samodzielne elementy lub jako części np. podkładek pod mysz, powstały w odpowiedzi na zwiększającą się częstość występowania urazów/dolegliwości bólowych w okolicach kończyn górnych, a wśród nich m.in. zespołu cieśni kanału nadgarstka (zespół cieśni nadgarstka, ang. Carpal Tunnel Syndrome, CTS). Powodem zaś bezpośrednim tych dolegliwości był wysoki, a nawet bardzo wysoki poziom powtarzalności wielu współcześnie wykonywanych czynności biurowych – a w tym coraz intensywniejsze używanie myszy komputerowej (wymaganej przez interfejs graficzny) oraz klawiatury. Konstrukcyjnie wsporniki nadgarstków to po prostu wypiętrzenia (muldy) wykonane z pianki poliuretanowej, żelu lub innych miękkich materiałów.

Niestety praktyka pokazała, że wsporniki nadgarstków nie do końca spełniły pokładane w nich nadzieje – już po kilkunastu latach od pojawienia się ich na rynku coraz częściej wskazywano nie tylko na brak pozytywnych efektów zdrowotnych ich stosowania, ale nawet na szkodliwość ich użycia. Okazało się bowiem, że nacisk wspornika na okolicę nadgarstkową może nawet dwukrotnie zwiększyć ciśnienie w kanale nadgarstkowym – a tym samym zwiększa ryzyko wystąpienia zapalenia ścięgien i nerwów, stając się czynnikiem ryzyka właśnie zespołu cieśni nadgarstka, przed którym wspornik miał chronić. Kolejne badania wykazały, że negatywne skutki stosowania wsporników nadgarstków są najczęściej wynikiem niewłaściwego ich używania – niekiedy po prostu braku instrukcji dołączonej do produktu.