Komfort, jakość, bezpieczeństwo – odzież robocza dla wymagających

Ponadto materiały te uzyskują certyfikację niezależnych akredytowanych jednostek badawczych, gdzie określa się:

• nazwę producenta materiału,
• symbol materiału,
• odporność na konserwację, podawaną zwykle w cyklach prania domowego, chemicznego lub przemysłowego w określonej temperaturze.

Obowiązująca do lipca 2013 r. norma PN-EN 471 dzieliła materiały odblaskowe na dwie klasy, był to podział ze względu na właściwości odblaskowe nowych materiałów. Do materiałów klasy I zaliczano materiały odblaskowe wykazujące gęstość powierzchniową współczynnika odblasku nie mniejszą niż 250 cd/(lx/m²); dla klasy II wartość tego parametru musiała wynosić 320 cd/(lx/m²). 

W nowej normie PN-EN ISO 20471, która zastąpiła PN-EN 471, nie ma takiego podziału, przedstawiono natomiast cechy odzieży zapewniające jej odpowiedni stopień widzialności, dostosowany do trzech określonych w normie poziomów ryzyka, na które wpływają takie czynniki, jak prędkość pojazdów, w obrębie których znajduje się pracownik oraz aktywne lub bierne użytkowanie drogi.

Rozmieszczenie materiałów

Ważny jest również sposób rozmieszczenia materiałów odblaskowych na odzieży roboczej, a szczególnie ostrzegawczej, który powinien gwarantować optymalną widoczność użytkownika w każdej pozycji. Wymóg ten realizowany jest przez umieszczanie materiałów odblaskowych dookoła sylwetki człowieka: na tułowiu, rękawach i nogawkach.

Podsumowanie