Obciążenia statyczne w miejscu pracy. Metody oceny
Natomiast wielkość B zależy od szeregu wskaźników takich jak:
- C – wartość odniesienia wynosząca 30 razy/min; jest ona stała wyrażająca liczbę czynności podstawowych wykonywanych w czasie 1 minuty;
- D – współczynnik pozycji ciała;
- E – współczynnik powtarzalności;
- F – współczynnik wyrażający czynniki dodatkowe;
- G – współczynnik siły;
- H – współczynnik wyrażający okres odpoczynku;
- I – współczynnik czasu trwania każdej z czynności powtarzalnej, według wzoru:
B = C · D · E · F · G · H · I
Stosowanie metody OCRA jest czasochłonne i skomplikowane. Wymaga analizy dużej liczby współczynników odniesionych do każdego elementu wpływającego na wielkość obciążenia statycznego. Wartościowanie parametrów opisujących pracę powtarzalną w metodzie OCRA wymaga szczegółowej analizy, m.in.: położenia kończyn; cykli pracy; użytej siły; analizy kątów granicznych ciała i innych. W efekcie końcowa ocena ryzyka jest zależna od wszystkich wskaźników (A, B, C, D, E, F, G, H, I) w metodzie OCRA.
Metoda OCRA stosowana jest do takich prac powtarzalnych jak: malowanie dużych powierzchni, praca w tak zwanym trybie taśmowym, np. przenoszenie i pakowanie produktów gotowych do kartonów oraz inne prace, gdzie występuje wielokrotne powtarzanie krótkich cykli pracy.
Ocena obciążeń związanych z podnoszeniem – metoda NIOSH
Podnoszenie i przenoszenie, obok ciągnięcia i pchania, należą do najbardziej typowych czynności powodujących największe obciążenie układu [...]
którzy są subskrybentami naszego portalu.
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!