Obciążenia statyczne w miejscu pracy. Metody oceny

Opisanie pozycji obciążenia

Pozycje obciążenia całego ciała opisuje się czterocyfrowym kodem złożonym z cyfrowego kodu poszczególnych segmentów narządu ruchu (pleców, ramion, kończyn dolnych) oraz obciążenia zewnętrznego. Pozycje ciała przy pracy podlegają kategoryzacji od 1 do 4. Kategorie te wskazują pracodawcy na zakres zmian niezbędnych do wprowadzenia na stanowisku pracy. Kategorie są wyznaczane przede wszystkim w celu:

• określenia wpływu obciążenia na układ mięśniowo-szkieletowy pod kątem ryzyka powstawania dolegliwości mięśniowo-szkieletowych i schorzeń narządu ruchu,
• wskazania czasu i obszarów wymagających od pracodawcy działań w zakresie kształtowania przyjmowanych w czasie pracy pozycji ciała pracownika, z uwzględnieniem segmentów narządu ruchu,
• zarządzania komfortem i bezpieczeństwem w pracy [4].

W metodzie OWAS kod pozycji i obciążenia oraz rodzaj pozycji uwzględnia się w chronometrażu czasu pracy. Umożliwia on obliczenie całkowitego czasu utrzymania pozycji danej kategorii i związanego z nim ryzyka powstawania dolegliwości mięśniowo-szkieletowych. Ryzyko szacowane jest w skali trójstopniowej według zasad przedstawionych w tab. 4. Z tabeli tej wynika, że ryzyko jest wyznaczane na podstawie: kategorii przyjmowanej pozycji (obciążenia); rodzaju pozycji (wymuszona, niewymuszona) oraz całkowitego czasu utrzymania pozycji danej kategorii, mierzonego jego procentowym udziałem w zmianie roboczej.

Metoda OCRA – cechy charakterystyczne

Metoda OCRA (ang. Occupational Repetitive Action) to metoda oceny ryzyka zawodowego związanego z pracą powtarzalną. Procedura oceny ryzyka metodą OCRA koncentruje się na pracy wykorzystującej kończyny górne w czynnościach [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas