Obciążenia statyczne w miejscu pracy. Metody oceny

Metoda REBA

Ocenę ryzyka zawodowego metodą REBA przeprowadza się podobnie do metody RULA, uwzględniając jednak szczegółowo obciążenie każdej kończyny górnej z osobna. W procedurze oceny (rys. 3) uwzględnia się dodatkowo aktywność pracownika, dodając do oceny +1 punkt, jeśli:

• co najmniej jedna z części ciała pozostaje w warunkach statycznych dłużej niż 1 min,
• powtarzanie niewielkiego zakresu czynności zachodzi częściej niż 4 razy na minutę (oprócz chodzenia),
• wykonywanie czynności powoduje nagłe duże zmiany pozycji ciała lub czynność wykonywana jest na niestabilnej podstawie.

Porównanie uzyskanego wyniku całkowitego dla metody REBA z wartościami zamieszczonymi w tab. 2 pozwala na ocenę ryzyka powstania dolegliwości ze strony układu ruchu, jak również na ocenę konieczności zastosowania interwencji ergonomicznej w celu zmniejszenia poziomu ryzyka [3].

Metoda OWAS w ocenie obciążenia posturalnego

Analiza obciążenia metodą OWAS (ang. Ovako Working Posture Analysis System) służy do oceny wielkości obciążenia statycznego na stanowiskach pracy. Jest powszechnie stosowanym systemem identyfikacji i oceny postawy całego ciała ludzkiego podczas pracy. W metodzie OWAS ocena obciążenia statycznego oparta jest na znajomości takich czynników jak:

• rodzaj przyjętej postawy ciała w trakcie wykonywanych czynności,
• stopień wymuszenia zajmowanej pozycji i pochylenia ciała,
• możliwość zmiany przyjętej pozycji ciała,
• położenie kończyn i ich czynności ruchowych,
• chronometraż czasu pracy pracownika.