Obciążenia statyczne w miejscu pracy. Metody oceny

Wykonywanie pracy często wiąże się z występowaniem obciążeń statycznych. Jakie wyróżnia się metody ich oceny?

Ocena obciążenia fizycznego wymaga uwzględnienia wielu elementów, które się na nie składają. Należy wziąć pod uwagę: wydatek energetyczny wielkości rozwijanych sił, natężenie wysiłków o charakterze statycznym, rodzaj zaangażowanych grup mięśniowych, stopień powtarzalności poszczególnych ruchów, ich zakres i trajektorię. Wszystkie te czynniki uczestniczące w różnym stopniu w wykonywanej pracy decydują o natężeniu i jakości obciążenia fizycznego występującego przy pracy. Obciążenia statyczne pracy stanowią jeden z najbardziej uciążliwych elementów wysiłku fizycznego. Praca statyczna w porównaniu z pracą dynamiczną (w ruchu) jest bardziej uciążliwa, co jest spowodowane różnicą miejscowego niedoboru tlenu. Zmęczone mięśnie wykazują słabszą czynność, gdy nie dysponują odpowiednią dla swej pracy ilością tlenu.

Ze względu na to, że określenie obciążenia statycznego jest możliwe tylko częściowo przez pomiar wydatku energetycznego, uzasadnione jest określanie tego obciążenia jako odrębnego czynnika. Obciążenia statyczne można określić w warunkach laboratoryjnych oraz przez metodę oceny szacunkowej. Oceniając obciążenie statyczne, bierze się pod uwagę takie czynniki jak: rodzaj postawy i wymuszenie zajmowanej pozycji, stopień pochylenia ciała oraz możliwość zmiany pozycji podczas pracy. Do oceny należy brać pod uwagę postawę przy pracy najbardziej obciążoną statycznie, dla której łączny czas trwania na jeden dzień roboczy (8 h) wynosi ponad 3 godziny. Niektóre metody oceny obciążenia statycznego wymagają sporządzenia chronometrażu czasu pracy pracownika [1].

Klasyfikacja metod oceny obciążenia statycznego pracą

Celem oceny ...