Metodyka nauczania zagadnień BHP cz. II

Technika inscenizacji

Zwróćmy uwagę na ostatnią technikę, tzn. odgrywanie ról (inscenizację). Każdy w swym życiu odgrywa jakąś rolę, czy to rolę księgowego, czy też rolę ministra finansów. Technika inscenizacji z reguły stosowana jest na przedmiotach humanistycznych i ekonomicznych. Możemy ją jednak zastosować, po pewnej modyfikacji, na innych przedmiotach. Tutaj zaprezentujemy technikę odgrywania ról na lekcji z dziedziny pożarnictwa.

Dzielimy klasę (semestr, kurs) na kilka grup – tutaj na cztery grupy. Wyznaczamy osoby kierujące poszczególnymi grupami. Każdej grupie, a dokładniej każdej osobie w danej grupie, stawiamy jedno pytanie.

Grupa I
Jesteś projektantem. Jak zaprojektujesz obiekt biurowo-usługowo produkcyjny, by spełniał warunki bezpieczeństwa pożarowego?

Grupa II
Jesteś administratorem tego budynku. Jak zadbałbyś o ochronę przeciwpożarową?

Grupa III
Jesteś pracownikiem biurowym w tym zakładzie. Co czynisz, widząc wybuch pożaru?

Grupa IV
Jesteś pracownikiem służby BHP. Oceń postępowanie pozostałych trzech osób. W każdej grupie odbywa się teraz wymiana poglądów, nazwijmy ją „burzą mózgów”. Również członkowie grupy czwartej przygotowują się do oceny grup pozostałych, analizując możliwe warianty odpowiedzi na postawione pytania.

W kolejnym etapie zajęć kierownicy poszczególnych zespołów wcielają się w wyznaczone sobie role i udzielają odpowiedzi na postawione pytanie. Grupa czwarta ma dodatkowy czas, potrzebny na analizę uzyskanych informacji i ich ocenę. Ten przykład stanowi tylko propozycję, rozwiązania szczegółowe zależą od inwencji oraz umiejętności improwizacji prowadzącego zajęcia, co też jest jedną z cech techniki warsztatowej. Przy podziale na grupy należy zwracać uwagę na to, by członkowie tej samej grupy siedzieli zwróceni wzajemnie do siebie twarzami, najlepiej przy jednym stoliku.

Przestrzeń

Sama przestrzeń, obok działań psychologicznych i organizacyjnych, odgrywa w metodzie warsztatowej dużą rolę. Rozmieszczenie przestrzenne uczestników ma wpływ na ich więź emocjonalną i dyscyplinę. W technice dyskusji lub „burzy mózgów” najlepsze są dwa sposoby ustawienia stolików, a mianowicie w podkowę lub w koło i umieszczenie nauczyciela w centralnym punkcie. Takie ustawienia stolików powodują zmniejszenie dystansu emocjonalnego oraz fizycznego między uczestnikami dyskusji i wpływają pozytywnie na utrzymanie ładu. Nie zawsze jest to jednak możliwe w praktyce.

Omawiając metody aktywizujące, nie należy zapominać o wykorzystaniu komputera i tzw. środków audiowizualnych w nauczaniu! Tak krótko scharakteryzowalibyśmy najważniejsze według nas metody nauczania. Stwarzają one okazję do wykorzystania wiedzy teoretycznej w praktyce, uczą rozwiązywania problemów i podejmowania trudnych, nietypowych decyzji. Ćwiczą także umiejętność zbierania informacji, a także uczą myślenia analitycznego i syntetycznego.

Czytaj także inne artykuły z tej kategorii.

Galeria