Obciążenie fizyczne na stanowisku pracy

W niniejszym artykule poruszono kwestie obciążenia fizycznego na stanowisku pracy, kategorie obciążeń oraz metody ich szacowania i oceny.

Jednym z ważniejszych elementów występujących w szeroko rozumianym procesie pracy i mającym znaczący wpływ na zdrowie pracowników jest, poza samym środowiskiem pracy (zespołem czynników materialnych i społecznych, z którymi styka się pracownik podczas wykonywania czynności zawodowych), obciążenie fizyczne.

Obciążenie fizyczne

Z punktu widzenia oceny ryzyka zawodowego obciążenie fizyczne, w porównaniu z pomiarami środowiskowymi, jest traktowane raczej po macoszemu. Przyczyna jest dosyć banalna. O ile przekroczenie wartości NDS (najwyższych dopuszczalnych stężeń) czy NDN (najwyższych dopuszczalnych natężeń) może prowadzić do utraty zdrowia, a nawet życia.

O tyle przeciążenie fizyczne skutkuje „co najwyżej” dolegliwościami bólowymi i/lub zmęczeniem, czyli w ocenie ryzyka zawodowego, np.:

• wg normy PN-N-18002 ciężkość następstw jest mała, co najwyżej średnia;
• wg metody wstępnej analizy zagrożeń (tzw. metoda PHA, z ang. Preliminary Hazard Analysis) – wielkość szkody jest niewielka (znikome urazy, szkody nieznaczne) lub występują lekkie obrażenia, szkody wymierne;
• wg metody oceny ryzyka przy pomocy wskaźnika ryzyka (Risc Score) – szacowane straty są średnie (nieobecność w pracy, 5-25 tys. zł) lub małe (udzielenie pierwszej pomocy < 5 tys. zł);
• wg metody oceny ryzyka przy pomocy analizy bezpieczeństwa pracy (tzw. metoda JSA, z ang. Job Safety Analysis) – konsekwencje (skutek) zdarzenia: nieznaczne niepowodujące niezdolności do pracy lub marginalne powodujące krótką niezdolność do ...