Drgania mechaniczne (wibracje)

Skutki biologiczne i funkcjonalne oddziaływania drgań

Przy drganiach o działaniu ogólnym, dla częstotliwości mniejszej od 2 Hz, ciało człowieka zachowuje się jak jednolita masa, odporna na drgania. Pierwsza częstotliwość rezonansowa wynosi 4 lub 6 Hz dla pozycji siedzącej oraz 5 lub 12 Hz dla pozycji stojącej, zależnie od indywidualnej budowy człowieka. Wymuszenia o częstotliwości 3÷10 Hz pobudzają do silnych drgań narządy jamy brzusznej, zaś maksimum tych drgań występuje przy częstotliwości 5÷8 Hz. Dla przykładu częstotliwość rezonansowa dla:

• wątroby – 3 do 4 Hz,
• płuc i serca – 4 do 9 Hz,
• żołądka – 8 Hz,
• pęcherza moczowego – 10 do 18 Hz,
• gałki ocznej – 60 do 80 Hz.

Opisanym wyżej skutkom biologicznym oddziaływania drgań miejscowych i ogólnych na organizm człowieka towarzyszą zazwyczaj tzw. skutki funkcjonalne. Zalicza się do nich m.in.:

• zwiększenie czasu reakcji ruchowej,
• zwiększenie czasu reakcji wzrokowej,
• zakłócenia w koordynacji ruchów,
• nadmierne zmęczenie,
• bezsenność,
• rozdrażnienie,
• osłabienie pamięci.

Niekorzystne zmiany funkcjonalne prowadzą do obniżenia efektywności i jakości wykonywanej pracy, a czasami w ogóle ją uniemożliwiają.

Kryteria oceny ekspozycji na drgania – wartości dopuszczalne

Mierzoną wielkością na stanowisku pracy, charakteryzującą drgania, jest przyspieszenie drgań (m/s² ). Pomiarów dokonuje się najczęściej miernikiem drgań (wibrometrem), który jest wyposażony w przetwornik przyspieszenia drgań. Przetwornik ten zamienia mie...