D. Powierza: Chciałabym budować kulturę bezpieczeństwa opartą na rozmowach i wzajemnym zrozumieniu

Jakie cechy charakteru powinny posiadać kobiety pracujące w branży BHP i ppoż.?

Tak jak chyba w przypadku każdego zawodu – trzeba mieć pewne predyspozycje, pasję, trzeba lubić to, co się robi, i może dotyczy to nie tylko kobiet, ale generalnie wszystkich osób. Ja stawiam na empatię, zdyscyplinowanie i tzw. silny charakter. Ważne będą również umiejętności komunikacyjne, asertywność i spostrzegawczość. Empatia jest kluczowa, by móc zrozumieć sytuację czy to pracownika, czy pracodawcy. Musimy też umieć dostrzec „co nosi w sobie” człowiek danego dnia.

Na przykład: mamy linię produkcyjną, gdzie wiadomo, że ma się do czynienia z różnymi niebezpiecznymi urządzeniami. Jesteśmy ludźmi i czy tego chcemy, czy nie, to nasza część z życia prywatnego idzie razem z nami do pracy. A jak wiadomo – życie bywa różne. Wówczas bardzo łatwo o nieuwagę i błąd, który może nas kosztować zdrowie lub nawet życie. Jeśli jesteśmy w stanie coś takiego zauważyć i jest szansa na to, aby człowiek w tym danym dniu mógł robić coś mniej angażującego, to wówczas wszyscy wygrywamy, bo jest to zapobiegnięcie potencjalnemu nieszczęściu i zrobieniu niechcący krzywdy sobie lub komuś. I myślę, że kobieta jest w stanie wychwycić właśnie takie niuanse w zachowaniu innych.

Silny charakter i umiejętność zachowania „zimnej krwi” pozwalają przetrwać czy znieść trudne i kryzysowe sytuacje. Kobieta, ale i mężczyzna również, musi mieć zdolności komunikacyjne, bo inaczej trudno będzie się dogadać z ludźmi. A wiadomo, że inaczej rozmawia się z prezesem, a inaczej z pracownikiem linii produkcyjnej. Umiejętność słuchania, rozmawiania w różny sposób i elastyczność w rozmowach to podstawy skutecznej komunikacji.

Mamy też do czynienia z różnymi grupami społecznymi, szczególnie gdy pracujemy w różnorodnych branżach. Grupy te mają swoje slogany, nawyki i tutaj również warto mieć elastyczność w rozmowie. Pracując na produkcji, spotykam się też z osobami, które były leczone np. na chorobę alkoholową. W takich przypadkach ważna jest umiejętność rozmawiania z ludźmi bez oceniania i dyskryminacji, bo naprawdę bardzo łatwo można kogoś skrzywdzić. W pracy chcę pełnić taką rolę, aby osoba mogła mi zaufać, bo tylko wtedy mogę właściwie i w porę reagować. Często przydaje się również poczucie humoru, które potrafi skutecznie rozładować napięcie. Znam to dobrze z własnych doświadczeń.

Jakie rady dałaby Pani kobietom pracującym w branży BHP i ppoż.?

Myślę, że chyba najważniejszą kwestią jest to, żeby mieć pasję do tego, co się robi. Żeby nie patrzeć na coś jako np. na fajne stanowisko. Z boku zawsze coś wygląda inaczej i bardzo się można pomylić. To w sumie dotyczy każdego zawodu. Przecież nie chodzi o to, żeby zrobić sobie dyplomy, certyfikaty, ale o to, by lubić to, co się robi, bo wtedy na pewno będzie się w tym dobrym, gdyż to nas zmotywuje do rozwoju w wybranym kierunku.

Uważam też, że warto trochę popracować w danym zawodzie (w BHP jest to roczny staż), zetknąć się z różnymi sytuacjami, aby przekonać się, czy to jest to, co chce się robić dalej w życiu. Jeśli praca nie jest przyjemnością, to staje się ciężarem nie tylko dla nas samych, ale i dla innych. Chyba wspomniałabym jeszcze o tym, co na razie mi samej nie do końca wychodzi, a mianowicie znalezienie czasu dla samej siebie. Człowiek ma ograniczone możliwości, a czasu dobowego nie da się powiększyć. Trzeba zadbać o siebie, o swój odpoczynek i regenerację, bo musimy pamiętać, że to jest istotny element higieny pracy. I na koniec takie skonkretyzowane przesłanie ode mnie dla kobiet:

1. Nie bójcie się „głębokiej wody” – ona uczy najwięcej i pokazuje nasze oblicze i ukryte możliwości.
2. Nie poddawajcie się.
3. Uwierzcie w siebie.
4. Trzymajcie się swoich wartości, bo to one nadają sens życiu.
5. Realizujcie misje i idee, które macie w sercach.
6. Róbcie to, co kochacie z pasją i przekonaniem.

Jakie są Pani plany zawodowe na najbliższe miesiące?

Najbliższa przyszłość to szkolenia z zakresu przepisów BHP, wymagań systemów zarządzania bezpieczeństwem i higieną pracy, pierwszej pomocy, ppoż. w tematach bezpieczeństwa pożarowego pojazdów elektrycznych oraz metody 5S.

W swoich szkoleniach i podczas wdrażania przepisów BHP czy wymagań z norm chcę się mocno skupić na pokazaniu tego, że BHP nie jest żadną karą ani dla pracownika, ani tylko kosztem dla pracodawcy, bo niestety nadal słyszę takie rzeczy. To nie BHP jest drogie, tylko życie ludzkie jest przecież bezcenne. I w taki właśnie sposób powinniśmy patrzeć na BHP. Chcę nieść wszystkim takie właśnie przesłanie. W przyszłości chciałabym się zająć między innymi uświadamianiem zarówno pracodawcy, jak i pracowników, że jesteśmy razem pewnego rodzaju wspólnotą, że to razem wspólnie mamy budować bezpieczeństwo w pracy, bo inaczej BHP będzie wciąż tylko przepisem. Zależy mi na tym, aby zmieniło się myślenie i podejście do kwestii bezpieczeństwa w pracy.

Zawsze powtarzam, że praca jest naszym drugim domem i ważne jest to, jak się w niej czujemy. Chciałabym, żeby każda ze stron, czyli pracodawca i pracownik, zrozumiała, czym tak naprawdę jest BHP, że to nie jest wymysł, przymus czy smutny obowiązek. Że to nie jest jakieś bezsensowne noszenie okularów, rękawiczek czy jakiejkolwiek ochrony. To jest nasz drugi dom i ja do tego tak podchodzę, ponieważ w ciągu tygodnia większość czasu tak naprawdę spędzamy w pracy. I tak jak dbamy o bezpieczeństwo w naszym własnym domu i naszych rodzin, tak ja chciałabym, aby wszyscy zrozumieli ideę i sens naszego zdrowia w miejscu pracy.

Praca to nie tylko pieniądze, ważne jest zarówno fizyczne, jak i psychiczne samopoczucie. I tutaj właśnie w planach na przyszłość, oprócz oczywiście dalszego prowadzenia szkoleń i firm w zakresie BHP i ppoż., chcę nawiązać współpracę z psychologiem, z którym razem będziemy opracowywać wszelkiego rodzaju aspekty psychologiczne mające wpływ na nas, na to, jak funkcjonujemy w pracy oraz na podejście do ogólnie pojętego bezpieczeństwa.

Chcemy właśnie stworzyć autorski program, który będzie przeznaczony zarówno dla pracodawcy, jak i dla pracownika. Chcemy w nim wyraźnie pokazać, że wzajemne zadbanie w relacji pracodawca – pracownik przekłada się na całość funkcjonowania firmy. Chcę mocno podkreślać, że nie chodzi tu o to, kto wygra, a kto przegra, tylko że to jest sytuacja win-win. W BHP nie można kreować podejścia, że ktoś traci, a ktoś zyskuje, bo należyte podejście to wygrana dla wszystkich: pracodawcy, pracowników i naszych rodzin. Miejsce pracy, jako nasz drugi dom, ma być zdrowe i bezpieczne pod każdym względem.

I tu jeszcze dodam, może nie na najbliższe miesiące, lecz na dalsze, że myślę o swoim rozwoju, o poszerzaniu kompetencji i dokształceniu się w zakresie bezpieczeństwa pożarowego pojazdów elektrycznych, aby móc jeszcze bardziej wspierać pracodawców w zabezpieczeniach w postaci planów awaryjnych na różnych stanowiskach pracy. I to byłoby właśnie takie dopełnienie mojej ścieżki zawodowej. Uważam, że specjalista ds. BHP też powinien uczestniczyć w szkoleniach z kompetencji miękkich (np. z komunikacji międzyludzkiej), z zakresu wiedzy o człowieku i jego zachowań. Jako behapowcy co 5 lat musimy aktualizować swoje uprawnienia i również cały czas się dokształcać. Warto byłoby, aby te aspekty psychologiczne ujęto w naszych szkoleniach. W szkoleniach dla specjalistów ds. BHP brakuje tego, jak rozmawiać z ludźmi.

Przeczytaj inne wywiady z cyklu „Kobiety w BHP” >>

Galeria