Choroby zawodowe

Przeniesienie pracownika do innej pracy

Odnosząc się do art. 231 kp nakładającego na pracodawcę obowiązek przeniesienia pracownika do innej pracy, należy zwrócić uwagę, że obowiązek ten ma charakter bezwzględny. Źródłem tego obowiązku jest orzeczenie lekarskie. Obowiązek ten nie może być uchylony na wniosek pracownika. Przeniesienie pracownika do innej pracy w tym przypadku nie wymaga zmiany treści umowy o pracę, czyli zmiany warunków pracy i płacy lub zawarcia porozumienia zmieniającego w tej sprawie. Jeżeli warunki wynagrodzenia na nowym stanowisku są mniej korzystne, to przez 6 miesięcy pracownik zachowuje prawo do zasiłku wyrównawczego. Wypłaca się go jako osobny składnik wynagrodzenia. Jest on rekompensatą w zarobkach, jakie pracownik uzyskiwał na poprzednim stanowisku pracy. Po upływie 6 miesięcy, jeżeli pracownik nadal pozostaje na stanowisku pracy, na które został przeniesiony w związku ze stwierdzoną chorobą zawodową, pracownik traci prawo do zasiłku wyrównawczego.

Pracownik musi oczywiście posiadać odpowiednie kwalifikacje oraz orzeczenie lekarskie potwierdzające zdolność do wykonywania pracy na stanowisku, na które został przeniesiony z powodu stwierdzonej choroby zawodowej. Skoro ustawodawca nie określa, czy przeniesienie ma w tym przypadku mieć charakter stały, to – jak się wydaje – lekarz może podjąć decyzję o czasowym lub stałym przeniesieniu.

Pewnym mankamentem przy stosowaniu tej regulacji jest sytuacja, w której pracodawca ze względu na charakter prowadzonej działalności, technologię, czynności wykonywane przez pracowników, nie ma możliwości przeniesienia pracownika, u którego stwierdzono chorobę zawodową, do innej pracy albo na żadnym z zaproponowanych przez pracodawcę stanowisk pracy pracownik nie uzyska od lekarza zdolności do pracy. Można zadać pyta...