Charakterystyka nadtlenków organicznych

Określenie „nadtlenki organiczne” odnosi się do nadtlenków zarówno w postaci czystej, jak również w postaci rozpuszczonej. Nadtlenki organiczne występują w postaci stałej, płynnej lub jako pasta.

Związki te zawierają w swojej strukturze minimum dwa atomy tlenu (mostek tlenowy) -O-O-, połączone ze sobą wiązaniem chemicznym. Uważa się je za pochodne nadtlenku wodoru (H₂O₂), w którym jeden lub dwa atomy wodoru zostały zastąpione przez rodniki organiczne. Nie ulega wątpliwościom, że grupa nadtlenkowa –O-O-, będąca integralnym elementem strukturalnym każdego nadtlenku organicznego, jest chemicznie niestabilna. Może ulegać szybkiemu rozkładowi z wydzieleniem dużej ilości ciepła (rozkład egzotermiczny) zarówno w temperaturze normalnej, jak i temperaturze podwyższonej. 

Nadtlenki organiczne są produktami łatwopalnymi i stwarzają wysokie prawdopodobieństwo wybuchu. Niebezpieczne właściwości tych substancji są bez wątpienia wynikiem budowy chemicznej ich cząsteczek. Niektóre związki niereagujące z nadtlenkami organicznymi, a wykazujące w kontakcie z nimi pełną kompatybilność, używane są do ich rozpuszczania.

Produkty otrzymywane w ten sposób charakteryzują się zwiększoną odpornością na działanie czynników mechanicznych (np. tarcie, uderzenie) oraz wykazują mniejszą tendencję do eksplozji. Do substancji stosowanych w tym celu zalicza się między innymi: wodę, alkohole oraz część estrów ftalowych. Dzięki zastosowanemu rozwiązaniu zarówno praca, jak również przewóz, magazynowanie i inne czynności wykonywane z ich udziałem – załadunek, rozładunek, manipulowanie ładunkiem – zapewniają odpowiedni poziom bezpieczeństwa podczas wykonywanych operacji. Dodatkowo wprowadzane działania i zmiany związane ze zminimalizowaniem wrażliwości na wybuch należy realizować poprzez stosowanie o...