BIOZ w budowlanym procesie inwestycyjnym – etymologia i uregulowania prawne bezpieczeństwa i ochrony zdrowia w pracy w budownictwie 

BIOZ w UE

Zagadnienia BIOZ w UE reguluje w sposób kompleksowy dyrektywa Rady Unii Europejskiej (nr 89/391/EWG). Określa ona zarówno podstawowe zadania pracodawców, jak i sposób ich realizacji, ma celu stymulowanie działań zmierzających do poprawy warunków pracy, a także wskazuje na konieczność podjęcia działań na poziomie jednostki organizacyjnej [7]. Zapisy tej dyrektywy zostały przetransportowane do polskiego systemu prawnego i są elementem systemu ochrony pracy w Polsce [8]. 

Prawo UE nie definiuje bezpośrednio pojęć BIOZ pracowników. We wcześniejszych regulacjach unijnych posługiwano się określeniem „bezpieczeństwo i higiena pracy”, które obecnie uzupełniane są terminem „ochrona zdrowia”. Po raz pierwszy terminem BIOZ posłużono się w uregulowaniach Traktatu Amsterdamskiego, a także na jego podstawie wydano dyrektywę ramową 89/391/EWG. Przejście od tradycyjnego, technicznego terminu bezpieczeństwa i higieny pracy (BHP) do terminu bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (BIOZ) pracowników świadczy o szerszym ujęciu tego zagadnienia – ujęciu podmiotowym człowieka w procesie pracy [9].

Podstawowy akt prawny

Podstawowym aktem prawnym traktującym o prawie do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy w Polsce jest Konstytucja RP, która gwarantuje takie prawo każdemu. Sposób realizacji tego prawa określają Kodeks pracy, a także akty wykonawcze rozwijające postanowienia kodeksu i inne ustawy dotyczące organów nadzoru nad warunkami pracy, a także warunków BHP w dużych sferach działalności, a także Polskie Normy. Pomocne w interpretowaniu prawa pracy mogą być układowe przepisy pracy, takie jak układy zbiorowe czy regulaminy pracy. Źródła podstaw prawnych w Polsce w obszarze BIOZ przedstawiono w tab. 1.