Zagrożenia zawodowe w instytucjach kultury

Organizacja czasu pracy w instytucjach kultury

Zagrożenia zawodowe występujące w środowisku pracy mają zróżnicowany charakter i niejednokrotnie charakterystyczny dla działalności tego zakładu pracy (instytucji kultury). Za jeden z takich czynników zagrożenia w instytucjach kultury można uznać organizację czasu pracy. Podejście do organizacji czasu pracy jako czynnika zagrożenia powoduje, że instytucje kultury wyróżniają się na tle innych miejsc pracy. W szczególności tym specyficznym elementem jest okres rozliczeniowy czasu pracy. Zgodnie z art. 26b ust. 1 cytowanej już ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej ustawodawca przewidział możliwość przyjęcia wyjątkowego dla działalności instytucji kultury okresu rozliczeniowego czasu pracy, który wynosi maksymalnie do 12 miesięcy. Jednocześnie w przywołanym art. 26b ust. 1 czytamy, że takie rozwiązanie jest możliwe w uzasadnionych przypadkach, dotyczących organizacji pracy. Jednak pod warunkiem przestrzegania ogólnych zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników.

Drugim charakterystycznym rozwiązaniem, choć nie tylko jest ono dedykowane dla instytucji kultury, jest stosowanie przerywanego czasu pracy. Jest on narzucony według z góry ustalonego rozkładu, przewidującego nie więcej niż jedną przerwę w pracy w ciągu doby, trwającą nie dłużej niż 5 godzin i niewliczaną do czasu pracy. Takie rozwiązanie jest pomocne w organizacji pracy ze względu na specyfikę działalności poszczególnych instytucji kultury (np.: organizacja imprez kulturalnych w dni wolne od pracy; w święta lub przypadające w sobotę i niedzielę; imprezy w porze nocnej; czas pracy ponad 8 godz. w ciągu doby; organizacja imprez w czasie wyjazdu służbowego; wykonywanie pracy przez jednego pracownika z przerwami w pracy, np. zajęcia artystyczne rano i po południu itp.).