Wypalenie zawodowe w kontekście jednostkowego dobrostanu i bezpieczeństwa pracy

Organizacyjne przyczyny wypalenia zawodowego

Na organizacyjne przyczyny wypalenia zawodowego uwagę zwraca K. Czapska-Małecka [10], podkreślając znaczenie trudnego środowiska pracy i pozostawania z nią w stałej łączności. Autorka wykazuje troskę o konieczność pracy w godzinach nadliczbowych, wieczorami, w weekendy, powiadomienia, maile, telefony, które wymagają od pracownika dyspozycyjności i reakcji po godzinach pracy. W szczególnej sytuacji są pracownicy zdalni, którzy muszą zadbać o zrównoważenie funkcjonowania zawodowego i pozazawodowego, synchronizować obowiązki, zadania, role pełnione w tych ważnych obszarach życia. Naruszenie lub brak wymaganej harmonii wywołuje niebezpieczeństwo dla psychofizycznego dobrostanu jednostki, grozi rozwojem wypalenia zawodowego. Współczesna popandemiczna rzeczywistość, przynosząc wzrost udziału pracy zdalnej, niestety te trudności nasila.

Wypalenie zawodowe przyczynia się do szeregu negatywnych konsekwencji, o charakterze indywidualnym i społecznym, oddziałuje na pracowników i organizacje. Osoby doświadczające wypalenia zawodowego cierpią z powodu dolegliwości somatycznych, obniża się ich psychofizyczny dobrostan, wzrasta obecność emocji negatywnych. Obserwuje się: spadek zaangażowania, niższą efektywność pracy, zwiększoną absencję, fluktuację kadr, osłabienie relacji wewnątrzorganizacyjnych, przenoszenie problemów zawodowych na obszar życia rodzinnego, nasilenie konfliktów praca-rodzina i rodzina-praca [6].

Wypalenie zawodowe a obniżenie poziomu bezpieczeństwa pracy

K. Grunt-Mejer [11] zauważa, że wypalenie zawodowe można uznać za czynnik obniżający poziom bezpieczeństwa pracy. Rozwijając pogląd, autorka podkreśla, iż zjawisko pozostaje w istotnej relacji z charakterystyką...