Metody badań i pomiarów czynników szkodliwych na stanowiskach pracy. Wytyczne dotyczące wyposażenia pomiarowego – cz. II

Badania wydatku energetycznego na stanowiskach pracy

Ostatnią już z opisywanych metod w niniejszym artykule jest metoda badania wydatku energetycznego. Jest oparta na pomiarze bezpośrednim przy użyciu miernika MWE-1.

Badanie wydatku energetycznego przy użyciu tego typu miernika jest najczęściej stosowaną metodą pomiarową w laboratoriach badawczych. W zakresie badań wykonywanych miernikiem MWE-1 nie została opracowana żadna metoda badawcza opublikowana w Polskich Normach. Istnieją jedynie wytyczne Centralnego Instytutu Ochrony Pracy z siedzibą w Warszawie, który jest również pomysłodawcą niniejszego miernika.

Laboratoria badawcze, które decydują się na wdrożenie metody badań wydatku energetycznego, zobligowane są zgodnie z normą PN-EN ISO/IEC 17025:2018-02 do opracowania własnej metody badawczej oraz poddania jej walidacji w celu potwierdzenia, że opracowana metoda może być stosowana w danym rodzaju badania.

Ogólna zasada pomiaru wydatku energetycznego przy użyciu miernika MWE-1 polega na pomiarze wentylacji płuc. Pomiar jest wykonywany przez czujnik przepływu powietrza, który jest składową częścią miernika. Miernik na podstawie zmierzonej wentylacji minutowej płuc oblicza wydatek energetyczny w oparciu o metodę Datta-Ramanathana, tj. bazując na równaniu [15]:

E = 0,21 ‧ V_E(STPD)

gdzie:

E – wydatek energetyczny w kJ/min,
V_E(STPD) – wentylacja płuc w l/min w warunkach STPD (temperatura gazu suchego 0°C i ciśnienie atmosferyczne 101,3 kPa).

Przeczytaj również: [...]

Ten materiał dostępny jest tylko dla użytkowników
którzy są subskrybentami naszego portalu.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie
i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas