Towary niebezpieczne. Klasyfikacja i zagrożenia

Klasa 5.1

Klasa 5.1 obejmuje materiały, które samodzielnie nie zawsze są palne. Wskutek wydzielania tlenu stają się jednak źródłem podtrzymywania palenia innego materiału lub mogą powodować zapalenie określonych materiałów. Ta klasa obejmuje również przedmioty, które zawierają materiały utleniające. Klasyfikację do określonych grup pakowania w materiałach utleniających zróżnicowano w zależności od stanu skupienia takiego materiału. Natężenie zagrożenia dominującego różnicuje się na podstawie weryfikacji średniego czasu palenia lub średniego czasu przyrostu ciśnienia dla próby badanej w odniesieniu do próby kontrolnej. Przykłady towarów niebezpiecznych klasy 5.1: dichromian amonu, azotan baru, nawozy na bazie azotanu amonu.

Klasa 5.2

Nadtlenki organiczne wykazują wysoką podatność na rozkład egzotermiczny, zarówno w temperaturze normalnej, jak i podwyższonej. Proces ten może być wynikiem działania wielu czynników, wśród których możemy wyróżnić: ciepło, zanieczyszczenia, tarcie lub uderzenie. W wielu przypadkach skutkiem rozkładu może być wydzielanie szkodliwych lub palnych gazów albo par. Warto podkreślić, że w przypadku niektórych nadtlenków organicznych powinno się kontrolować temperaturę w trakcie realizacji przewozu. Podczas wszystkich operacji należy zachować szczególną ostrożność i zapewnić warunki zgodne z przepisami. Część substancji należących do tej grupy może rozkładać się wybuchowo, przeważnie pod zamknięciem.

Nadtlenki organiczne to organiczne związki chemiczne, zawierające w swojej strukturze minimum dwa atomy tlenu (mostek tlenowy) -O-O- połączone ze sobą wiązaniem chemicznym. Substancje te mogą być uważane za pochodne nadtlenku wodoru (H₂O₂), w którym jeden lub dwa atomy wodoru zastąpiono przez rodniki organiczne. Nadtlenki organiczne stwarzają wysokie prawdopodobieństwo wybuchu oraz są produktami łatwopalnymi. Niebezpieczne właściwości tych substancji są skutkiem ich budowy chemicznej cząsteczek. Nadtlenki organiczne występują w postaci stałej, płynnej lub pasty.

Niektóre związki niereagujące z nadtlenkami organicznymi używa się do rozpuszczania ich. Otrzymane w ten sposób charakteryzują się zwiększoną odpornością na działanie czynników mechanicznych oraz wykazują mniejszą tendencję na podatność do wybuchu. Do substancji stosowanych w tym celu zalicza się między innymi wodę, alkohole i niektóre estry ftalowe. Dzięki zastosowanemu rozwiązaniu zarówno przewóz i magazynowanie, jak i czynności z nimi związane: załadunek, rozładunek, manipulowanie ładunkiem, gwarantują optymalny poziom bezpieczeństwa podczas wykonywanych operacji. Towary te znalazły szerokie zastosowanie w przemyśle farmaceutycznym i przemyśle tworzyw sztucznych. Towary niebezpieczne klasy 5.2 to np.: nadtlenek dibenzoilu, nadtlenek kumylu, naddiwęglan dimirystylu.

Klasa 6.1

W podklasie 6.1 sklasyfikowano materiały, o których z praktyki wiadomo, bądź co do których występuje przypuszczenie na postawie badań na zwierzętach, że mogą one w wyniku jednorazowego lub krótkotrwałego działania, nawet w dawkach minimalnych, spowodować uszczerbek na zdrowiu lub śmierć człowieka w wyniku ich wdychania, przenikania przez skórę lub połknięcia. Jednostką, która najstosowniej określa stopień toksyczności danej substancji, jest dawka odpowiedzialna za określony efekt toksyczny. Zwykle wyraża się ją jako dawkę właściwą trucizny (mg) na kg masy ciała człowieka lub zwierzęcia doświadczalnego. Natężenie zagrożenia dominującego w tej klasie ocenia się na podstawie dawki śmiertelnej względem trzech dróg przenikania: pokarmowej, dermalnej (skórna) oraz inhalacyjnej (oddechowej). Przykłady towarów niebezpiecznych klasy 6.1: cyjanki, aminy, nikotyna.

Klasa 6.2

Materiały zakaźne należące do klasy 6.2 są materiałami, o których wiadomo, lub w stosunku do których istnieje słuszne domniemanie, że zawierają drobnoustroje chorobotwórcze. Pod pojęciem drobnoustroje rozumie się: bakterie, wirusy, riketsje, mykoplazmy, pasożyty i grzyby oraz priony, które mogą być przyczyną choroby u ludzi lub zwierząt. Podzielono je na cztery grupy:

• materiały zakaźne dla ludzi (np. wirus Dengi, wirus Ebola, Clostridium botulinum);
• materiały zakaźne tylko dla zwierząt (np. wirus ospy kóz, wirus pryszczycy, wirus pomoru bydła);
• odpady medyczne lub kliniczne;
• materiały biologiczne.

Przykłady towarów niebezpiecznych klasy 6.2: odpady medyczne i kliniczne, materiały biologiczne, wirus HIV.

Galeria

Zobacz więcej