Ponadprzeciętny transport ręczny przyczyną urazu kręgosłupa?

Wnioski

Mężczyźni podnoszący ładunek powinni:

• podejść jak najbliżej do ładunku i jeżeli jest to możliwe, okraczyć go, przy czym stopy powinny być lekko rozwarte,
• przykucnąć obok podnoszonego ciężaru,
• wyprostować grzbiet i mocno uchwycić ładunek, tak aby nie wysunął się z rąk,
• podnosić ładunek przez prostowanie nóg, trzymając go jak najbliżej tułowia, przy czym grzbiet powinien być cały czas wyprostowany.

Jednostkowe podniesienie niekoniecznie znacznego ciężaru niezgodnie z zasadami ergonomii może doprowadzić do urazu układu mięśniowo-szkieletowego. To samo dotyczy przenoszenia zespołowego.

Podniesienie przez Jana Kowalskiego ceownika lub szyny o wadze ok. 400 kg, a także przeniesienie go od kilkunastu do kilkudziesięciu metrów, trzymając je w palcach „chwytakiem”, jak to określił powód, w ocenie biegłego byłoby wbrew przepisom i zasadom BHP. Jest to także mało prawdopodobne, a wręcz niemożliwe do wykonania ze względu właśnie na taki ciężar. Tu można podać przykład sportowców, którzy podnoszą ciężary, np. sztangę (gryf), trzymając je oburącz, pełnym chwytem, ponieważ nie jest możliwe podniesienie i trzymanie takiego ciężaru palcami. Do przenoszenia takich ciężarów należy stosować taki sprzęt pomocniczy jak: dźwigniki; wózki widłowe; suwnice.

Przeczytaj także: Bezpieczeństwo pracy operatora środka transportu bliskiego w postaci wózka jezdniowego

Prace proste

Charakter...