Przestrzeganie zasad BHP na uczelniach wyższych

W przypadku budynków uniwersyteckich spotyka się często dwie drogi ewakuacyjne o równej odległości. Wówczas wskazane jest, by obie trasy oznakować oddzielną serią znaków. Drogi ewakuacyjne dodatkowo można oznaczyć ciągłymi pasami fotoluminescencyjnymi (ściany i przy podłodze). Jeszcze dobitniej ułatwi to lokalizację przeszkód, jak np. zwężenia czy zmiany poziomu podłogi. Nie można oczywiście zapomnieć o oznaczeniu miejsca zbiórki po przeprowadzonej ewakuacji. W przypadku zagrożenia pracownicy wyjdą z obiektu różnymi drogami, ale powinni spotkać się w wyznaczonym do tego miejscu. To bardzo ważna kwestia, ponieważ uczelnie wyższe posiadają całe kompleksy budynków i jedno miejsce dla kilkuset studentów może okazać się za małe. Do oznaczenia zbiórki po ewakuacji stosuje się poniższy znak.

To jeden ze znaków, które umieszczamy na zewnątrz budynku. Wskazane jest, by nie zasłaniały go drzewa lub inne elementy infrastruktury akademickiej.

Oświetlenie ewakuacyjne

Przeprowadzenie ewakuacji umożliwiają nie tylko prawidłowo oznaczone kierunki do wyjścia, ale też oświetlenie ewakuacyjne. Jego zadaniem jest przede wszystkim zapewnienie bezpiecznego opuszczenia budynku podczas zaniku normalnego zasilania. Musi się ono uruchamiać, gdy dojdzie do całkowitego uszkodzenia zasilania podstawowego oraz uszkodzenia lokalnego (np. uszkodzenie obwodu końcowego). Z powyższego wynika, że zanik zasilania w dowolnej części obiektu musi wywołać zadziałanie oświetlenia ewakuacyjnego, ale tak, by nie spowodować obniżenia funkcjonalności tego systemu, np. przez wyczerpanie baterii [5]. Na drogach ewakuacyjnych o szerokości do 2 m natężenie oświetlenia nie może być mniejsze niż 1 lx i instalowane co najmniej 2 m nad podłogą. Aby zostało prawidłowo rozmieszczone, podobnie jak w przypadku znaków ewakuacyjn...