Ograniczanie zawodowej ekspozycji na hałas metodami organizacyjnymi

Jak wspomniano, złożoność procesu planowania harmonogramu silnie zależy od liczby stanowisk i czynności pracy. To z kolei wiąże się z wymaganiami dotyczącymi mocy obliczeniowej komputera oraz czasem trwania obliczeń. Na czynniki te można wpłynąć w sensie pozytywnym, np.:

• Eliminując z działań organizacyjnych „niereformowalne” stanowiska pracy. Czyli np. stanowiska, na których można wyróżnić różne czynności pracy, ale dla każdej czynności mamy do czynienia z takim samym poziomem hałasu, więc rotacja pracowników nie ma praktycznego znaczenia.
• Dzieląc zbiór stanowisk pracy na mniejsze grupy i opracowując niezależne harmonogramy w obrębie grup według określonych kryteriów, np.:
  • Grupując stanowiska o zróżnicowanych poziomach hałasu w ramach wykonywanych czynności. Co pozwala na efektywną redukcję poziomu ekspozycji wynikającą z procesu uśredniania poziomów hałasu, na który pracownicy są narażeni w ramach poszczególnych czynności pracy.
  • Grupując stanowiska, na których pracownicy mają podobne kwalifikacje i umiejętności oraz nie są wymagane dodatkowe szkolenia związane z rotacją. Co prowadzi nie tylko do przyspieszenia obliczeń, ale i do zmniejszenia kosztów działań organizacyjnych.
• Upraszczając harmonogram, np. przyjmując zerowe koszty związane z rotacją, modyfikując czasy trwania czynności pracy tak, aby jak najlepiej pokrywały się z momentami, w których rotacja na stanowiskach pracy jest najbardziej efektywna z punktu widzenia redukcji narażenia na hałas itd.
• Zmniejszając wymagania dotyczące obliczeń optymalizacyjnych, np. przez założenie, że celem nie jest spełnienie wymagań norm hałasowych w odniesieniu do wszystkich pracowników. Lecz tylko wydzielonej grupy, lub przyjęcie, że celem działań organizacyjnych jest zmniejszenie poziomu ekspozycji poniżej pewnej wartości, która jest większa od dopuszczalnej (85 dB) i wymagania norm zo...