Ograniczanie zawodowej ekspozycji na hałas metodami organizacyjnymi

Wśród metod walki ze szkodliwym oddziaływaniem hałasu na człowieka w środowisku pracy najmniejszą „popularnością” cieszą się metody organizacyjne. Nazywane również metodami administracyjnymi.

Tak rzadkie sięganie po te metody przez pracodawców jest częściowo usprawiedliwione ścisłym powiązaniem narażenia na hałas z charakterem wykonywanej pracy oraz złożonością decyzji. Jakie trzeba podejmować, aby zmniejszyć ekspozycję na hałas tylko poprzez zmianę organizacji pracy. Sytuacja jest jednak dynamiczna. Z jednej strony tworzone są stanowiska pracy zupełnie nowego typu. Z drugiej powstają wydajne narzędzia komputerowego wspomagania działań organizacyjnych prowadzących do zmniejszenia narażenia na hałas. Nie można więc wykluczyć, że coraz częściej w warunkach rzeczywistych. W ramach ograniczenia zawodowej ekspozycji na hałas, będzie się sięgać po metody organizacyjne.

Metody zwalczania hałasu w środowisku pracy

Hałas to nie tylko czynnik szkodliwy. Można stwierdzić, że jeśli chodzi o bodźce dźwiękowe, to organizm człowieka jest niesłychanie wymagający. Brak bodźców dźwiękowych. Czyli „hałas” o poziomie nieprzekraczającym 35 dBA, nie jest szkodliwy, ale za to denerwuje swą „ciszą” i utrudnia koncentrację. Człowiek zaczyna słyszeć odgłosy swojego własnego organizmu – szum w uszach itp. Hałas na poziomie 35-70 dBA jest najmniej odczuwalny w sensie negatywnym. Choć badania wykazują, że przy dłuższym oddziaływaniu powoduje uczucie zmęczenia i może prowadzić do obniżenia wydajności organizmu.

Tym samym wydajności pracy. Na poziomach z zakresu 70-85 dBA jest czynnikiem wyraźnie negatywnym w kontekście naszego: