Ochronniki słuchu. Dobór i użytkowanie

Stosowanie ochronników słuchu w szczególnych sytuacjach narażenia na hałas

W najczęściej spotykanych sytuacjach pracownik w środowisku pracy narażony jest na hałas ustalony w zakresie objętym pasmami oktawowymi o częstotliwościach środkowych od 125 Hz do 8 kHz. Znajduje to swoje odzwierciedlenie choćby w omówionej procedurze doboru ochronników słuchu z zastosowaniem metody pasm oktawowych. Jednak niektóre źródła generują hałas w szerszym zakresie częstotliwości oraz hałas nieustalony i hałas o charakterze impulsowym. W zakresie bardzo niskich częstotliwości tłumienie ochronników słuchu jest bardzo małe. Stosuje się więc specjalne rozwiązania, np. z zastosowaniem metod aktywnej redukcji hałasu. Dobór aktywnych ochronników słuchu w zakresie bardzo małych częstotliwości nie podlega żadnym standardowym procedurom.

W przypadku hałasu o charakterze impulsowym zalecane jest korzystanie z odpowiednich zaleceń dotyczących stosowania ochronników słuchu [3].

W skrócie sprowadzają się one do wybrania ochronników słuchu w taki sposób, aby ograniczały one wartość szczytowego poziomu dźwięku C, a także maksymalnego poziomu dźwięku A poniżej wartości dopuszczalnych wynoszących odpowiednio 135 dB i 115 dB [10]. Właściwości tłumiące ochronnika słuchu w przypadku hałasu impulsowego można oszacować na podstawie zaleceń przedstawionych w załącznikach do normy PN-EN 458 [8]. Skuteczność redukcji ochronnika opiera się na przypisaniu hałasu do odpowiedniej klasy (wyróżnione są trzy typy hałasu) oraz parametrach H, M i L ochronnika słuchu.

Hałas o częstotliwościach powyżej 8 kHz

W przypadku hałasu o częstotliwościach powyżej 8 kHz, czyli hałasu wysokoczęstotliwościowego podejmowane...