Konstrukcja i klasyfikacja obuwia ochronnego

Obuwie ochronne jest jednym z rodzajów środków ochrony indywidualnej. Jak zbudowane jest tego typu obuwie i na jakie parametry należy zwrócić uwagę podczas wyboru odpowiedniego modelu?

Zastosowanie środków ochrony nóg umożliwia skuteczne zabezpieczenie pracowników przed wieloma zagrożeniami występującymi na stanowiskach pracy. Poszczególne wzory obuwia różnią się między sobą pod względem: konstrukcji, techniki wykonania, rodzaju użytych materiałów, dodatkowych elementów ochronnych oraz ich parametrów technicznych. Dostępne na rynku obuwie ochronne może chronić zarówno przed jednym lub kilkoma zagrożeniami jednocześnie.

Do typowych zagrożeń, przed którymi mogą chronić środki ochrony nóg, można zaliczyć zagrożenia:

• mechaniczne, np.: przebicia, uderzenia, ściśnięcia, zgniecenia;
• związane z przemieszczaniem się (np. poślizgnięcia, upadki, potknięcia itp. powodujące skręcenia, zwichnięcia itp.);
• chemiczne (np.: pyły, gazy, ciecze żrące, toksyczne);
• biologiczne (alergie, podrażnienia, rozwój bakterii chorobotwórczych);
• termiczne (np.: niska lub wysoka temperatura otoczenia, odpryski stopionych metali, promieniowanie cieplne, kontakt z gorącymi przedmiotami);
• promieniowaniem (np. podczas spawania);
• porażeniem prądem elektrycznym;
• praca w atmosferze zagrożonej wybuchem.

Obuwie ochronne zwykle jest wyposażone w co najmniej jeden lub często więcej elementów ochronnych, zabezpieczających użytkownika przed czynnikami szkodliwymi i niebezpiecznymi.

Konstrukcja obuwia

Zgodnie z przyjętą klasyfikacją obuwie do użytku w pracy ze względu na rodzaj zastosowanych materiałów dzieli ...