Wybrane elementy bezpieczeństwa obrabiarek sterowanych numerycznie

Jak wiadomo, każda maszyna jest niebezpieczna. Dokładniej – użytkowanie każdej maszyny jest obarczone ryzykiem, które bywa oczywiście większe lub mniejsze, w zależności od wielu czynników (głównym jest rodzaj maszyny). 

Wraz z rosnącymi wymaganiami produktywności, maszyny stają się (generalnie) coraz większe i szybsze. Zatem sam postęp techniczny wymusza wzrost ryzyka. Maszyny wraz z postępem technicznym ulegają również coraz dalej posuniętej automatyzacji, która także rzutuje na tendencję do wzrostu ryzyka, jaka jest faktem!

Redukcja ryzyka

W tym miejscu musimy jednak zwrócić uwagę, że czym innym jest ryzyko wynikające z budowy maszyny i technologii pracy, które moglibyśmy nazwać pierwotnym. A czym innymi ryzyko, z którym w czasie pracy styka się operator maszyny zabezpieczonej przed powstawaniem wypadków w wyniku redukcji ryzyka.

Zasadniczą i ogólną normą zharmonizowaną z dyrektywą maszynową jest PN-EN 12100. Między innymi opisuje ona, w jaki sposób prawidłowo realizować algorytm redukcji ryzyka dla każdej maszyny.

Norma wyróżnia trzy etapy redukcji ryzyka, do stosowania kolejno, zgodnie z priorytetem:

• Dążenie do realizacji bezpiecznej konstrukcji maszyny.
• Uzupełnienie maszyny o częściowo zredukowanym ryzyku środkami technicznymi w celu dalszego zredukowania ryzyka.
• Przekazanie użytkownikowi zbioru informacji pozwalających na bezpieczne korzystanie z maszyny w formie instrukcji oraz napisów i znaków na samej maszynie.
• W przypadku obrabiarki sterowanej numerycznie należy zastosować oczywiście wszystkie wymienione powyżej rodzaje środków redukujących ryzyko wypadku.