Nowe formy pomocy dla pracowników poszkodowanych w powodzi

5 października 2024 r. weszła w życie tzw. specustawa powodziowa, tj. ustawa z dnia 1 października 2024 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z usuwaniem skutków powodzi oraz niektórych innych ustaw.

Czytaj również: Bezpieczeństwo priorytetem dla branży chemicznej

Modyfikacje dot. czasu pracy w placówkach opiekuńczo-wychowawczych, regionalnych placówkach opiekuńczo-terapeutycznych, interwencyjnych ośrodkach preadopcyjnych oraz jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej

Na terenach dotkniętych wystąpieniem powodzi pracodawca prowadzący:

• placówkę opiekuńczo-wychowawczą,
• regionalną placówkę opiekuńczo-terapeutyczną lub
• interwencyjny ośrodek preadopcyjny,

o których mowa w art. 2 ust. 3 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, w celu zapewnienia opieki nad dziećmi umieszczonymi w systemie pieczy zastępczej oraz

• pracodawca prowadzący jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, tj. regionalny ośrodek polityki społecznej, powiatowe centrum pomocy rodzinie, ośrodek pomocy społecznej, centrum usług społecznych – w przypadku przekształcenia ośrodka pomocy społecznej w centrum usług społecznych na podstawie przepisów ustawyz dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych, dom pomocy społecznej, placówkę specjalistycznego poradnictwa, w tym rodzinnego, ośrodek wsparcia i ośrodek interwencji kryzysowej

może po uzyskaniu uprzedniej zgody pracownika, na czas określony:

• polecić pracownikowi świadczenie pracy w godzinach nadliczbowych w niezbędnym wymiarze; w takim przypadku nie stosuje się art. 151 § 3 i 4 Kodeksu pracy dotyczącego 150-godzinnego rocznego kodeksowego limitu pracy nadliczbowej ani też innego takiego limitu ustalonego w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy lub w umowie o pracę;
• zawiesić stosowanie przepisu art. 133 Kodeksu pracy dotyczącego co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego, przy zachowaniu w każdej dobie nieprzerwanego odpoczynku dobowego, o którym mowa w art. 132 § 1 Kodeksu pracy, tj. co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku. W tym przypadku, pracodawca udziela pracownikowi czasu wolnego od pracy, odpowiadającego okresowi nieprzerwanego odpoczynku tygodniowego, o którym mowa w art. 133 Kodeksu pracy, niezwłocznie po ustaniu okoliczności uniemożliwiających korzystanie z odpoczynku tygodniowego, nie później niż w terminie 3 miesięcy od daty zawieszenia odpoczynku. Udzielenie czasu wolnego nie może spowodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy. Wymiar czasu wolnego może w takim przypadku obejmować mniejszą liczbę godzin niż 35, nie może być jednak krótszy niż 24 godziny.

Zwolnienie od pracy dla pracownika poszkodowanego

Pracownikowi będącemu poszkodowanym przysługuje w okresie do 31 grudnia br. zwolnienie od pracy, w wymiarze do 20 dni, w celu usuwania skutków powodzi w odniesieniu bezpośrednio do swojego mienia lub mienia osoby spokrewnionej lub niespokrewnionej pozostającej z nim w faktycznym związku, wspólnie zamieszkującej i gospodarującej.

Pracodawca jest obowiązany udzielić tego zwolnienia od pracy na wniosek zgłoszony przez pracownika najpóźniej w dniu korzystania z tego zwolnienia, chyba że nie jest to obiektywnie możliwe ze względu na szczególne potrzeby pracodawcy.

Zwolnienie od pracy dla pracownika zatrudnionego w niepełnym wymiarze czasu pracy ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy tego pracownika. Niepełną godzinę zwolnienia od pracy zaokrągla się w górę do pełnej godziny.

W okresie tego zwolnienia od pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia, obliczonego według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za czas urlopu wypoczynkowego. Wynagrodzenie to wypłaca pracodawca, jednakże marszałek województwa na wniosek pracodawcy, złożony za pośrednictwem wojewódzkiego urzędu pracy, właściwego ze względu na miejsce prowadzenia działalności, dokonuje ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zwrotu poniesionych przez pracodawcę kosztów na wynagrodzenia oraz składki na ubezpieczenia społeczne pracowników, miesięcznie do wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej z poprzedniego kwartału ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie przepisów o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Może Cię również zainteresować: Czy w Polsce jest problem z umowami cywilnoprawnymi?