Formy leczenia uzdrowiskowego dla pracowników w systemie ubezpieczenia zdrowotnego

Surowce wykorzystywane w metodach leczniczych

Do większości metod leczniczych stosowanych w uzdrowiskach wykorzystuje się naturalne surowce, a należą do nich wody mineralne lecznicze, peloidy (borowiny, fango) i gazy, w tym dwutlenek węgla, siarkowodór i radon [2]. Polska posiada bogate złoża wód leczniczych. Główne grupy wód leczniczych obejmują wody:

1. wodorowęglanowe (kwasowęglowe, szczawy),
2. chlorkowo-sodowe (solanki),
3. siarczkowo-siarkowodorowe (siarczanowe i siarczkowe),
4. swoiste (np. radonowe),
5. termalne.

Drugim ważnym tworzywem naturalnym, jakim posługuje się lecznictwo uzdrowiskowe, jest borowina, będąca rodzajem peloidu. Borowina to rodzaj torfu leczniczego o dużym stopniu humifikacji (rozkładu), wykorzystywany do celów leczniczych.

Zabiegi

Celem leczenia uzdrowiskowego jest oddziaływanie zdrowotne na cały organizm oraz na poszczególne objawy chorobowe. Leczenie w uzdrowisku stanowi kontynuację leczenia ambulatoryjnego lub/i szpitalnego wielu chorób wymagających przede wszystkim rehabilitacji i dalszego leczenia metodami fizykalnymi. Zabiegi balneologiczne stosowane w polskich uzdrowiskach obejmują przede wszystkim:

1. szeroko rozumiane kąpiele (całkowite, częściowe, w wannie, w basenie, fasony, natryski),
2. krenoterapię (picie wód leczniczych),
3. inhalacje,
4. zabiegi z wykorzystaniem borowiny,
5. klimatoterapię.

Z leczenia uzdrowiskowego korzystają przede wszystkim pracownicy chorujący na choroby ortopedyczne, neurologiczne i reumatologiczne oraz układu krążenia...