Hałas

Działanie uciążliwe i źródła hałasu infradźwiękowego

Gdy poziom ciśnienia akustycznego przekracza wartość 140-150 dB, infradźwięki mogą powodować trwałe, szkodliwe zmiany w organizmie. Możliwe jest występowanie zjawiska rezonansu narządów wewnętrznych organizmu i ich uszkodzenie. Infradźwięki mogą być subiektywnie odczuwane już od 100 dB wzwyż jako nieprzyjemne uczucie wewnętrznego wibrowania. Jest to, obok ucisku w uszach, jeden z najbardziej typowych objawów stwierdzonych przez osoby narażone na infradźwięki. Jednak dominującym efektem wpływu infradźwięków na organizm w ekspozycji zawodowej jest ich działanie uciążliwe, występujące już przy niewielkich przekroczeniach progu słyszenia. Działanie to charakteryzuje się subiektywnie określonymi stanami nadmiernego zmęczenia, dyskomfortu, senności, zaburzeniami równowagi, sprawności psychomotorycznej oraz zaburzeniami funkcji fizjologicznych. Obiektywnym potwierdzeniem tych stanów są zmiany w ośrodkowym układzie nerwowym, charakterystyczne dla obniżenia stanu czuwania (co jest szczególnie niebezpieczne np. u operatorów maszyn i kierowców pojazdów).

Głównym źródłem hałasu infradźwiękowego w środowisku pracy są:

• maszyny przepływowe, niskoobrotowe (sprężarki, wentylatory, silniki),
• urządzenia energetyczne (młyny, kotły, kominy),
• piece hutnicze (zwłaszcza piece elektryczne łukowe),
• urządzenia odlewnicze (formierki, kraty wstrząsowe),
• środki transportu,
• elektrownie wiatrowe.

Źródła hałasu infradźwiękowego występują również w środowisku pracy biurowej (urządzenia systemu klimatyzacji i wentylacji, dźwigi, urządzenia sieci informatycznej, hałas docierający z zewnątrz – głównie pochodzący od ruchu komunikacyjnego).