Odzież chroniąca przed gorącymi czynnikami termicznymi

Odzież dla strażaków podczas specjalnych akcji gaśniczych

Dla ochrony strażaków podczas specjalnych akcji gaśniczych odzież podstawowa, spełniająca wymagania normy EN 469:2020 [3] jest niewystarczająca. Podczas specjalnych akcji gaśniczych obejmujących podejście do płomieni, przebywanie w ich sąsiedztwie lub krótkotrwałe wejście w płomienie strażacy narażeni są na wysokie poziomy promieniowania cieplnego, ciepła konwekcyjnego i kontaktowego. Dlatego odzież do specjalnych akcji przeciwpożarowych charakteryzuje się ochroną przed wysokimi poziomami promieniowania: cieplnego, ciepła konwekcyjnego i kontaktowego. Ochrona ta realizowana jest przez zastosowanie zewnętrznych materiałów odbijających intensywne promieniowanie cieplne, a także materiałów izolacyjnych. Do konstrukcji tej odzieży stosowane są wielowarstwowe układy materiałów połączone z zewnętrzną tkaniną z folią aluminizowaną. Odzież ta powinna być noszona z ochroną głowy (obejmującą szyję) i z odpowiednimi ochronami rąk i nóg.

Wymagania dla odzieży odbijającej zostały określone w normie EN ISO 1486 [4]. Odzież ta za względu na konstrukcję dzieli się na 3 typy:

• Typ 1 − kaptur ochronny z wizjerem siatkowym, noszony z podstawową odzieżą dla strażaka zgodną z normą EN 469:2020 [3]. Kaptur zapewnia dodatkową ochronę głowy, a także barków,
• Typ 2 − składa się z płaszcza z kapturem, wyposażonego w wizjer,
• Typ 3 − odzież osłaniająca całe ciało.

Wymagania dla odzieży

W normie EN ISO 1486:2007 [4] zawarto szereg wymagań dla tej odzieży w zakresie:

1. rozprzestrzeniania płomienia dla materiału podstawowego oraz szwów;
2. prze...