Ergonomia w szkole

Wyposażenie sal lekcyjnych a ergonomia

Z moich badań nt. znajomości i stosowania zasad ergonomii w kilkunastu łódzkich szkołach, obejmujących m.in. porównanie potrzeb wyposażenia sal lekcyjnych z wyposażeniem rzeczywistym, wynika m.in., że większość ocenianych sal lekcyjnych nie jest wyposażona w meble odpowiednie do wzrostu uczniów, na ogół brakuje mebli niższych – najczęściej dzieci siedzą przy meblach zbyt wysokich. Taka sytuacja wpływa negatywnie na komfort siedzenia, ale również wymusza niewłaściwą pozycję ciała.

Rozwiązanie problemu odpowiednich (dostosowanych do wzrostu poszczególnych uczniów) mebli szkolnych nie jest proste, a niedostatek pieniędzy w szkołach z pewnością usankcjonuje aktualną sytuację. Dodatkowym utrudnieniem w procesie zapewnienia uczniom odpowiednich mebli jest system klas-pracowni. W szczególności dotyczy to pracowni komputerowych w szkołach podstawowych – na tych samych krzesłach muszą siedzieć zarówno pierwszaki, jak i uczniowie starszych klas. Z natury więc (i zgodnie z zasadami ergonomii) meble w takiej pracowni odpowiadają najwyższym uczniom – niżsi mogą skorzystać z podnóżków i siedzieć równie wygodnie.

Zasada stosowania wszystkich stołów szkolnych o zunifikowanej (najczęściej typowej dla osób dorosłych) wysokości blatu w praktyce ma wiele zalet. Przede wszystkim nie burzy estetyki pomieszczeń, eliminując podświadomą zapewne niechęć niektórych nauczycieli do wyposażania ich klas w więcej niż trzy rozmiary mebli, a w dodatku w odpowiednią liczbę dla każdego rozmiaru. Ponadto, w przypadku klas początkowych zmniejsza konieczność wykonywania przez nauczycieli głębokich skłonów do zeszytu malucha. Niestety jest i wada – prawidłowe siedzenie przy takich stołach przez uczniów o różnym wzroście wymaga zastosowania krzeseł o regulowanej wysokośc...