Bezpieczeństwo i higiena pracy przy pracach leśnych

Zagrożenia w leśnictwie związane z ochroną przeciwpożarową

Zagrożenie pożarowe na terenie lasów w Polsce występuje we wszystkich miesiącach od marca do września. Częstotliwość występowania pożarów wyraża średnia roczna liczba pożarów lasu w okresie ostatnich 10 lat przypadających na 10 km² powierzchni leśnej, a czynnik drzewostanu opiera się o wartości procentowe drzew [6]. Posługiwanie się otwartym ogniem w lesie i w odległości do 100 m od lasu, a związane z gospodarką leśną, powinno odbywać się ze szczególnym przestrzeganiem zasad przeciwpożarowych. Nadleśniczy wydaje zgodę na technologiczne stosowanie ognia poprzez wyznaczenie miejsca, czasu i określonych warunków (zabezpieczeń). Wyorany pas zaporowy w najbliższej odległości od krawędzi lasu stanowi drogę komunikacyjną na obwodzie ewentualnego pożaru.

System obserwacji i alarmowania w lasach podczas prowadzonych prac wycinkowych składa się ze stałej sieci obserwacji naziemnej, prowadzonej przez leśników patroli, punktów alarmowo-dyspozycyjnych wraz z siecią łączności. Sieć obserwacji naziemnej tworzą punkty, z których można obserwować tereny leśne, np. wieże obserwacyjne i telewizyjne. Przeciwdziałanie powstawaniu pożarów obejmuje szereg zakazów, m.in.:

• zakaz pozostawiania chrustu i nieokrzesanych ściętych drzew w odległości mniejszej niż 30 m od skraju toru kolejowego lub drogi publicznej,
• rozniecania ognia (poza miejscami do tego wyznaczonymi), palenia tytoniu, ustawiania stogów na obszarze łąk torfowisk, wrzosowisk w odległości 100 m od granicy lasu.

Zapobieganie powstawaniu pożarów polega w głównej mierze na zapewnieniu koniecznych warunków ochrony technicznej oraz stworzeniu warunków organizacyjnych, formalnych zapewniających ochronę ludzi i...