Apteczki pierwszej pomocy

Przykładowa sytuacja

Sklep wielkopowierzchniowy, kilka tysięcy klientów dziennie, kilkudziesięciu pracowników. Klient traci przytomność, uderza głową w ostry kant, pojawia się rana wymagająca opatrzenia. Po chwili odzyskuje przytomność, ale nadal krwawi. Pojawia się ktoś z pracowników oraz kilku gapiów. Osoby wyznaczonej do udzielania pomocy nie udaje się zlokalizować. W końcu trafia się klient gotowy pomóc. Prosi o przyniesienie apteczki. W oczach pracowników pojawia się niepewność, gdzie i czy w ogóle taki element znajduje się na terenie sklepu. W końcu ktoś przypomina sobie, że apteczka znajduje się gdzieś na zapleczu. Okazuje się, że jest na stałe przymocowana do ściany. Wszystkie materiały opatrunkowe lądują w kartonie po jogurtach lub zostają zgarnięte do fartucha. Ostatecznie rana została opatrzona, a poszkodowany bezpiecznie przekazany w ręce Zespołu Ratownictwa Medycznego, który został wezwany na miejsce przez któregoś ze świadków zdarzenia.

Powyższe wydarzenie jest dość standardowym przebiegiem sytuacji, w której dochodzi do konieczności użycia apteczki na terenie zakładu pracy. Wynika to po części z dość swobodnej interpretacji obowiązujących przepisów z jednej, a braku konkretnych wytycznych z drugiej strony. Kolejna kwestia – odpowiedzialność. Z przepisów jasno wynika, że zapewnienie apteczek jest obowiązkiem pracodawcy. Z drugiej strony ich skład, liczba i rozmieszczenie powinno się ustalać z lekarzem medycyny pracy. Kto ponosi odpowiedzialność za nieodpowiednie wyposażenie apteczki lub wyposażenie jej w środki potencjalnie niebezpieczne (np. leki)? Kto i na jakiej podstawie może stwierdzić, czy wyposażenie apteczki jest odpowiednie do zagrożeń i czy ich liczba w danym zakładzie jest odpowiednia? Obecnie funkcjonujące przepisy nie dają odpowiedzi na te pytania.