Gaz. Przeciwnik palny i wybuchowy

Wodór

Wodór, podobnie jak acetylen, jest gazem cechującym się bardzo szerokimi granicami wybuchowości (4-74% obj.). Stosowany jest powszechnie w przemyśle chemicznym, a jako źródło energii w ogniwach paliwowych. Dodatkowo niska energia zapłonu i bardzo wysokie ciepło spalania powodują, iż zdarzenia z wodorem cechują się bardzo wysokim ryzykiem wystąpienia poważnych strat. Inną niebezpieczną cechą tego gazu jest nieoczekiwany typ pożaru strumieniowego. Bardzo niska emisyjność płomienia powoduje, iż płomień ten jest praktycznie niewidoczny, co stwarza bardzo poważne zagrożenie dla ratowników. W praktyce najczęściej możemy spotkać zbiorniki tego gazu sprężonego do 200, 350 oraz 700 barów. Wysokociśnieniowy wypływ wodoru zazwyczaj prowadzi do jego samozapłonu. O ile nie ma możliwości odcięcia dopływu, korzystnie jest doprowadzić do kontrolowanego wypalenia się gazu. Jest to bezpieczne, o ile strumień pożaru nie ogrzewa innych materiałów, które mogą ulec zapłonowi.

Podsumowanie

Wypływ gazów palnych stanowi poważne zagrożenie pożarowo-wybuchowe, zwłaszcza w przestrzeniach ograniczonych. Relatywnie, brak szybkiego zapłonu gazu jest wariantem obarczonym największym ryzykiem. Zgromadzony gaz ulegnie wybuchowi, o ile znajdzie się źródło zapłonu. A o takie nie jest trudno. Przeskok iskry na naszych ubraniach lub włosach to energia o kilka rzędów wielkości większa niż energia wymagana do zapłonu praktycznie wszystkich chmur gazów palnych w granicach wybuchowości.

Wybuch gazu oznacza zdarzenie najbardziej katastroficzne, prowadząc często do uszkodzenia konstrukcji nośnej budynków. Przekłada się to na znaczne ryzyko ofiar śmiertelnych i strat materialnych. Jednak nie tylko scenariusz wybuchu stwarza ryzyko. Pożar strumien...