Bezpieczeństwo w strefach zagrożonych wybuchem
Słowo ATEX pochodzi z języka francuskiego i jest akronimem określenia Atmosphères Explosibles, czyli atmosfera wybuchowa. Przybliżamy systemowe podejście do zapewnienia bezpieczeństwa przeciwwybuchowego oraz różnice między ATEX 2014/34/WE a ATEX 1999/92/WE.

Dorota Bałachowska
Ekspert UDT-CERT
Departament Certyfikacji
i Oceny Zgodności
Urząd Dozoru Technicznego

Remigiusz Pustkowski
Ekspert ATEX
Urząd Dozoru Technicznego
Oddział w Łodzi
Z racji tego, że niejednolite przepisy dotyczące bezpieczeństwa w poszczególnych krajach Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej, a później Unii Europejskiej stanowiły znaczne utrudnienia w swobodnym przepływie towarów pomiędzy państwami członkowskimi, postanowiono je ujednolicić. Słysząc akronim ATEX, kojarzymy go z dyrektywą ATEX 2014/34/WE wprowadzoną do polskiego prawodawstwa Rozporządzeniem Ministra Rozwoju z dnia 6 czerwca 2016 r. w sprawie wymagań dla urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w atmosferze potencjalnie wybuchowej (Dz.U. 2016 r., poz. 817). Dyrektywa ATEX z 2014 roku dotyczy producentów urządzeń i obejmuje zakres projektowania, badania oraz produkcji.
Kolejną dyrektywą dotyczącą stref zagrożonych wybuchem jest dyrektywa ATEX User 1999/92/WE wprowadzona do polskiego prawodawstwa Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 8 lipca 2010 r. w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy związanych z możliwością wystąpienia w miejscu pracy [...]