ADR jako element bezpieczeństwa chemicznego

Klasyfikacja towaru wg umowy ADR

Klasyfikacja towaru polega na przypisaniu mu jednej pozycji wymienionej w wykazie numerycznym (przypisanie nr UN w dziale 3.2 tab. A umowy ADR) albo stwierdzeniu, że nie odpowiada żadnej pozycji wykazu, więc nie jest materiałem ani przedmiotem niebezpiecznym w rozumieniu ADR. Wszystkie przedmioty lub substancje posiadające cechy materiałów niebezpiecznych (łatwopalne, żrące, trujące, niebezpieczne dla środowiska itp.) muszą być identyfikowane, klasyfikowane i nazwane unikatowymi standardowymi nazwami używanymi w przepisach Umowy ADR o przewozie towarów niebezpiecznych. Pełne nazwy i klasyfikacja znajdują się w odpowiednich rozdziałach i tabeli w przepisach Umowy ADR.

Substancje, mieszaniny, towary i przedmioty niebezpieczne podlegające przepisom Umowy ADR, zostały podzielone na 13 klas ponumerowanych od 1 do 9 (numery niektórych klas są dwucyfrowe, np. 4.1, 4.2 czy 5.1, 5.2). Podstawą zaliczenia materiału do konkretnej klasy jest tzw. „zagrożenie dominujące”. Bardzo często towary niebezpieczne stwarzają więcej niż jedno zagrożenie. Konieczne wtedy jest ustalenie, które z rozpoznanych zagrożeń może mieć te zagrożenie dominujące, np. towar łatwopalny o właściwościach żrących z uwagi na niską temperaturę zapłonu stwarza większe zagrożenie w transporcie w zakresie jego palności niż jego właściwości żrące. Wtedy też ten towar klasyfikuje się do klasy 3 „Materiały ciekłe zapalne”. Zaliczenie materiału niebezpiecznego do konkretnej klasy jest wyróżnikiem wiążącym towar niebezpieczny z konkretną klasą ADR.

Grupa Pakowania

Towarom niebezpiecznym przypisano numery rozpoznawcze UN – indywidualne lub grupowe, [...]

Ten materiał dostępny jest dla zalogowanych użytkowników.

Załóż konto i dołącz do grona użytkowników naszego portalu!

Zaloguj się Zarejestruj się

Chcesz mieć dostęp do wszystkich materiałów na portalu?

Wybierz subskrypcję