Rękawice ochronne w zimnym środowisku pracy

W celu ochrony przed negatywnym oddziaływaniem niskiej temperatury należy wyposażyć pracowników w odpowiednią odzież ciepłochronną (odzież, obuwie, rękawice). Jakie materiały stosuje się przy konstrukcji rękawic? Jakie normy opisują wymagania dla nich?

Rękawice ochronne chroniące przed zimnem są przeznaczone do stosowania podczas wykonywania prac na otwartej przestrzeni w okresie zimowym, głównie w przemyśle budowlanym, transportowym, leśnictwie, rybołówstwie lub do prac w pomieszczeniach zamkniętych, w których temperatura powietrza jest niższa niż 10°C, dotyczy to głównie prac w chłodniach i zamrażalniach [1]. W wielu przypadkach ochrona, którą zapewniają wyroby odzieżowe, jest niewystarczająca, a niektóre partie ciała, zwłaszcza kończyny, nie są dostatecznie chronione.

Wychłodzenie rąk

W przypadku wychłodzenia rąk na skutek działania niskiej temperatury dochodzi do zmniejszenia sprawności manualnej pracownika. Może przyczynić się ona do obniżenia skuteczności wykonywanej pracy. A także prowadzić do potencjalnego ryzyka wypadku. Poza zmniejszoną sprawnością istnieje również ryzyko wystąpienia urazów spowodowanych działaniem niskiej temperatury. Urazy takie mogą wystąpić po długiej ekspozycji na działanie zimna. A także w przypadku znacznego chłodzenia ciała spowodowanego ruchem powietrza lub też podczas kontaktu z zimnymi powierzchniami. Wyróżnia się trzy drogi chłodzenia rąk: wychłodzenie na drodze konwekcji – podczas ekspozycji rąk na działanie zimnego powietrza lub wody; wychłodzenie na drodze przewodzenia – podczas kontaktu rąk z zimnymi obiektami; wychłodzenie poprzez promieniowanie ciepła, tj. emisję ciepła do obiektów o niższej temperaturze. Istnieją jeszcze straty ciepła na skutek parowania, ale w przypadku wychłodzenia rąk są one pomijalne [2, 3].